Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
W 1839 roku Antonio Sunol nabył tę piękną dolinę, pierwotnie zamieszkaną przez Indian Ohlone, w celu hodowli bydła.
Minęło trzydzieści lat, a Pierwsza Kolej Transkontynentalna miała przejść do historii, kończąc ostatni odcinek linii kolejowej z Sacramento do Oakland. Położono ostatnie ogniwo - prosto przez środek Sunol - i mała wioska została nagle przekształcona.
Dolina prosperowała dzięki nowemu bogactwu, wybudowano hotele i zajezdnie kolejowe wraz z magazynami siana, sklepem spożywczym i handlowym, kuźnią, pocztą, pięcioma szkołami i kościołem. Rodziny z San Francisco budowały letnie domy w nowym kurorcie. Firma Spring Valley Water Company zakupiła nieruchomość w dolinie, przez którą przebiegały jedne z największych wodociągów do San Francisco, a nawet zleciła słynnemu architektowi Willisowi Polkowi zaprojektowanie jego arcydzieła w stylu włoskim, Świątyni Wody.
Wczesny dobrobyt ostatecznie ustąpił jednak ponurej rzeczywistości kryzysu i lat wojny, a rodziny zaczęły zajmować letnie domki wzdłuż Kilkare Road przez cały rok. Jednak wraz ze wzrostem stałej populacji miasta, pojawiła się nowa i wyjątkowa społeczność.