Sumienie i przekonanie: Sprawa obywatelskiego nieposłuszeństwa

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Conscience and Conviction: The Case for Civil Disobedience

Zawartość książki:

Oxford Legal Philosophy publikuje najlepsze nowe prace z zakresu filozoficznie zorientowanej teorii prawa. Zleca i zamawia monografie we wszystkich gałęziach tematu, w tym prace dotyczące zagadnień filozoficznych we wszystkich obszarach prawa publicznego i prywatnego, a także w sferze krajowej, ponadnarodowej i międzynarodowej.

Studia nad naturą prawa, instytucjami prawnymi i rozumowaniem prawniczym.

Rozpatrywanie problemów moralności politycznej w kontekście prawa.

Oraz badania nad naturą i rozwojem samej filozofii prawa. Seria reprezentuje różne tradycje myślowe, ale zawsze z naciskiem na rygor i oryginalność. Wyznacza standardy we współczesnym prawoznawstwie.

Ta książka pokazuje, że nieposłuszeństwo obywatelskie jest generalnie bardziej możliwe do obrony niż prywatny sprzeciw sumienia.

Część I bada moralność przekonań i sumienia. Każde z tych pojęć stanowi odrębny argument za obywatelskim nieposłuszeństwem. Argument przekonania zaczyna się od komunikatywnej zasady sumienności (CPC). Zgodnie z CPC, posiadanie sumiennego przekonania moralnego oznacza nie tylko działanie zgodnie z naszymi przekonaniami i ocenianie siebie i innych według wspólnego standardu moralnego. Oznacza to również, że nie staramy się unikać konsekwencji naszych przekonań i jesteśmy gotowi komunikować je innym. Argument z przekonania pokazuje, że jako ograniczona, komunikatywna praktyka, obywatelskie nieposłuszeństwo ma lepsze roszczenie niż prywatny sprzeciw do ochrony, jaką liberalne społeczeństwa zapewniają sprzeciwowi sumienia. Pogląd ten odwraca standardowy liberalny obraz, który postrzega prywatny "sumienny" sprzeciw jako skromny akt osobistego przekonania, a obywatelskie nieposłuszeństwo jako strategiczny, niedemokratyczny akt, którego koszty są warte poniesienia tylko czasami.

Argument sumienia jest węższy i pokazuje, że prawdziwie moralnie reagujące obywatelskie nieposłuszeństwo honoruje najlepsze z naszych moralnych obowiązków i jest chronione przez moralne prawo sumienia oparte na obowiązkach.

Część II przekłada argument przekonania i argument sumienia na dwie obrony prawne. Pierwszym z nich jest obrona żądań skazania. Druga to obrona z konieczności. Obie te obrony mają większe zastosowanie do nieposłuszeństwa obywatelskiego niż do nieposłuszeństwa prywatnego. Część II analizuje również zgodne z prawem karanie, pokazując, że nawet jeśli kara jest uzasadniona, nieposłuszni obywatele mają moralne prawo do niekarania.