Sukcesja tronu we wczesnonowożytnej Rosji

Oryginalny tytuł:

Succession to the Throne in Early Modern Russia

Zawartość książki:

Ta rewizjonistyczna historia sukcesji tronu we wczesnonowożytnej Rosji, od książąt moskiewskich w XV wieku do Piotra Wielkiego, dowodzi, że legalna primogenitura nigdy nie istniała: monarcha wyznaczał spadkobiercę, który był zwykle najstarszym synem, jedynie na mocy zwyczaju, a nie prawa.

Obalając pokolenia badań, Paul Bushkovitch przekonująco pokazuje wiele ścieżek do sukcesji tronu, gdzie wyznaczanie spadkobiercy i okazjonalne wybory były częścią relacji monarchy z elitą rządzącą, a do pewnego stopnia z większą populacją. Badając, w jaki sposób formy desygnacji ewoluowały na przestrzeni wieków wraz ze zmianami w kulturze rosyjskiej, a pod koniec XVII wieku korzystały z zachodnich praktyk, niniejsze studium pokazuje, że kiedy Piotr Wielki ostatecznie sformalizował zwyczaj w 1722 r., zapisując władzę cara do desygnacji w prawie, nie była to radykalna innowacja, ale w rzeczywistości była zgodna z doświadczeniami poprzednich stuleci.