Ocena:
Książka „Suka: In Praise of Difficult Women” autorstwa Elizabeth Wurtzel otrzymuje mieszane recenzje od czytelników, podkreślające zarówno wnikliwe komentarze na temat zmagań kobiet, jak i krytykę jej stylu pisania. Wielu czytelników docenia odważne spojrzenie Wurtzel na traktowanie asertywnych kobiet przez społeczeństwo, ale niektórzy uważają, że jej argumenty są chaotyczne, a styl pisania trudny do zrozumienia.
Zalety:Czytelnicy chwalą Wurtzel za jej inteligencję i spostrzeżenia na temat feminizmu i społecznej etykiety „suki” stosowanej wobec silnych kobiet. Wiele z nich uznało książkę za zmieniającą życie i prowokującą do myślenia, doceniając jej badanie kwestii kulturowych związanych z kobiecą tożsamością i wzmocnieniem pozycji. Tekst opisywany jest jako żywy i wciągający, z unikalnym spojrzeniem na historyczne i współczesne postacie kobiece.
Wady:Krytycy zauważają, że książka może być frustrująco niezorganizowana i niespójna w swoich argumentach. Niektórzy uważają, że tekstowi brakuje spójności i często meandruje, przez co trudno za nim nadążyć. Pojawiają się skargi na nieścisłości faktograficzne i emocjonalny ton pisania, a niektórzy recenzenci postrzegają go jako nadmiernie zaabsorbowany sobą lub melodramatyczny.
(na podstawie 70 opinii czytelników)
Bitch: In Praise of Difficult Women
Autorka bestsellerowego Prozac Nation przedstawia jeden z najbardziej zabawnych manifestów feministycznych, jakie kiedykolwiek napisano. W pięciu błyskotliwych, rozbudowanych esejach autorka łączy losy tak wymagających i różnych kobiet jak Amy Fisher, Hillary Clinton, Margaux Hemingway i Nicole Brown Simpson. Wurtzel oddaje głos tym kobietom, których życie zostało źle zrozumiane, które zostały odrzucone ze względu na ich piękno, szaleństwo, młodość.
Suka to błyskotliwy traktat o historii manipulacyjnych zachowań kobiet. Przyglądając się kobietom, które czerpią siłę ze swojej seksualności, Wurtzel oferuje wnikliwą krytykę kulturową współczesnych relacji między płciami. Zaczynając od Delilah, pierwszej kobiety, która rzekomo doprowadziła wielkiego mężczyznę do upadku (współczesne Delilah to Yoko Ono, Pam Smart, Bess Myerson), Wurtzel znajduje wiele biblijnych odpowiedników mężczyzn i kobiet z dzisiejszych nagłówków gazet.
W historii Amy Fisher odnajduje tragiczny los wszystkich Lolitek, nasze pragnienie ich krótkiego i intensywnego płomienia. Łączy tragiczne samobójstwo Hemingwaya z samobójstwami Sylvii Plath, Edie Sedgwick i Marilyn Monroe, kobiet, których piękno było celem samym w sobie. Wurtzel, pisząc o dychotomii żona/kochanka, wyjaśnia, w jaki sposób niektóre kobiety są namaszczane jako materiał na żonę, podczas gdy inne są relegowane do roli kochanki. Podejmuje się zadania podwójnego standardu narzuconego kobietom, kulturowego nacisku na dobro i całkowitej obsesji społeczeństwa na punkcie zła: co ma zrobić dziewczyna? Spójrzmy prawdzie w oczy, gdyby kobiety były realnym zagrożeniem dla męskiej władzy, "Gennifer Flowers siedziałaby za biurkiem w Gabinecie Owalnym", pisze Wurtzel, "a Bill Clinton byłby piosenkarzem w salonie w hotelu Excelsior w Little Rock".
Bitch opowiada historię zarówno chwalebną, jak i ostrzegawczą, gdy Wurtzel kataloguje niektóre z najbardziej niesławnych kobiet w historii, broniąc ich wygórowanych pragnień, opisując ich wykwintną samotność, broniąc ich podejścia do życia i miłości. Niezależnie od tego, czy pisze o Courtney Love, Sally Hemings, Bathshebie, Kimbie Wood, Sharon Stone, Princess Di - czy też wypowiada się elokwentnie na temat ohydnego sukcesu The Rules, zła, jakim jest The Bridges of Madison County, pokręconej logiki You'll Never Make Love in This Town Again - Wurtzel powraca z bitchografią, która tnie do sedna. W prozie zarówno ostrej, jak i błyskotliwej, Suka jest traktatem o naturze desperackiej manipulacji seksualnej i triumfem władzy cipki.
