Substancja i fundamentalność tego, co znane: Neoarystotelesowska mereologia

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Substance and the Fundamentality of the Familiar: A Neo-Aristotelian Mereology

Zawartość książki:

Substance and the Fundamentality of the Familiar wyjaśnia i broni nowatorskiego neoarystotelesowskiego ujęcia struktury przedmiotów materialnych. Podczas gdy w neoarystotelesowskiej literaturze metafizycznej pojawiło się wiele rozważań na temat własności, praw, przyczynowości i modalności, niniejsza książka jest jednym z pierwszych pełnowymiarowych omówień całości i ich części.

Innym celem książki jest dalszy rozwój niedawno odrodzonego obszaru dotyczącego kwestii fundamentalnej mereologii, czyli pytania, czy całości są metafizycznie wcześniejsze od swoich części, czy też odwrotnie. Inman rozwija fundamentalną mereologię z opartą na ugruntowaniu koncepcją struktury i jedności substancji w jej rdzeniu, co nazywa "istotnym priorytetem", który wyraźnie pozwala na fundamentalność zwykłych, średniej wielkości obiektów złożonych.

Oferuje zarówno empiryczne, jak i filozoficzne rozważania przeciwko poglądowi, że części każdego złożonego obiektu są metafizycznie wcześniejsze, w szczególności poglądowi, który przypisuje ontologiczną dumę z miejsca najmniejszym mikrofizycznym częściom złożonych obiektów, co obecnie dominuje w debatach w metafizyce, filozofii nauki i filozofii umysłu. Ostatecznie wykazuje, że pierwszeństwo substancjalne jest dobrze umotywowane, ponieważ oferuje jednolite rozwiązanie wielu problemów metafizycznych związanych z obiektami materialnymi.