Subcontinental Drift: Domestic Politics and India's Foreign Policy
Jak ograniczenia wewnętrzne hamują politykę zagraniczną Indii i ich potencjał jako supermocarstwa
Jednym z najważniejszych wydarzeń w dzisiejszym zmieniającym się systemie międzynarodowym jest pojawienie się Indii jako wschodzącej potęgi. Rajesh Basrur stwierdza jednak, że Indie są hamowane przez poważne ograniczenia wewnętrzne. Subkontynentalny dryf wyjaśnia, dlaczego polityka zagraniczna Indii często charakteryzuje się licznymi wahaniami, opóźnieniami i dywersjami, które ostatecznie mogą utrudnić ich wzrost.
Basrur analizuje koncepcję dryfu polityki przez pryzmat neoklasycznej teorii realistycznej, aby ujawnić, dlaczego dryf ten występuje tak regularnie w indyjskiej polityce zagranicznej i jak wpływa on na dążenie Indii do uzyskania statusu głównego mocarstwa. Wykorzystując cztery przypadki - strategiczne partnerstwo Indii z USA, stosunki Indii ze Sri Lanką, indyjską strategię nuklearną i transgraniczny terroryzm - Basrur identyfikuje dwa podstawowe wyjaśnienia niezdecydowania Indii w kluczowych kwestiach. Pierwsze z nich, mimowolny dryf, związane jest z dystrybucją krajowej władzy materialnej, podczas gdy drugie, dobrowolny dryf, wynika z deficytu odpowiedzialności.
Basrur opracowuje nowe podstawy teoretyczne dla zrozumienia relacji między polityką zagraniczną i wewnętrzną Indii oraz wprowadza szereg teoretycznych udoskonaleń do neoklasycznego realizmu. Subcontinental Drift zawiera również porady dotyczące tego, w jaki sposób decydenci polityczni mogą obniżyć koszty dryfu polityki. Ta innowacyjna analiza jest niezbędna do zrozumienia ograniczeń związanych z zagranicznymi i wewnętrznymi decyzjami dotyczącymi bezpieczeństwa Indii oraz tego, jak wpłyną one na ich wzrost.
