Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Subjunctive Aesthetics: Mexican Cultural Production in the Era of Climate Change
Subjunctive Aesthetics argumentuje za znaczeniem podejścia ekokrytycznego w dziedzinie studiów meksykańskich. Podczas gdy meksykańscy historycy środowiska przodują w wysuwaniu na pierwszy plan tego, co nie-ludzkie, jako prawomocnego przedmiotu analizy, meksykańskie studia kulturowe dopiero zaczynają to robić. Niniejsza monografia angażuje uznanych i wschodzących latynoamerykańskich badaczy ekokrytyki, którzy argumentują, że Ameryka Łacińska oferuje ważną korektę anglocentrycznych podejść do antropocenu poprzez wyeksponowanie kolonializmu i imperium.
Badania wskazują, że Meksykanie są bardziej zaniepokojeni zmianami klimatu niż jakimikolwiek innymi globalnymi kwestiami, bardziej zaniepokojeni klęskami żywiołowymi niż jakimikolwiek innymi codziennymi zagrożeniami (w tym przestępczością), a liczba samobójstw wzrosła wraz ze wzrostem temperatury. Obawy te mają uzasadnienie w rzeczywistości: w ciągu ostatnich dwudziestu lat Meksyk wydał ponad 2000 ostrzeżeń przed ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi związanymi ze zjawiskami hydrometeorologicznymi i znalazł się w pierwszej dziesiątce krajów pod względem bezwzględnych strat ekonomicznych spowodowanych (nie)klęskami żywiołowymi. Meksyk jest również jednym z najbardziej śmiercionośnych krajów na świecie dla działaczy na rzecz ochrony środowiska: tylko w 2018 r. zamordowano dwudziestu jeden obrońców ziemi, a wielu innych uznano za przestępców lub zastraszano.
Wszechobecny w Meksyku niepokój społeczny związany z obecnymi i przyszłymi zmianami klimatycznymi znajduje odzwierciedlenie w wylewnej produkcji eko-kulturowej w ciągu ostatniej dekady, która nie została jeszcze kompleksowo zbadana. Eksplozja kulturowych reakcji na zmiany klimatu nie ogranicza się do jednego gatunku: Meksykańscy poeci, tacy jak Karen Villeda i Isabel Zapata, tematyzują wymieranie, pisarz science fiction Alberto Chimal opublikował niedawno dystopijną powieść klimatyczną dla młodych dorosłych, a artystka performatywna Naomi Rincón Gallardo stworzyła prace, które kwestionują mordercze taktyki ekstraktywizmu.
Subjunctive Aesthetics łączy tych artystów i innych, aby zebrać różnorodną konstelację meksykańskich reakcji kulturowych na zmiany klimatu, które wskazują na wieloaspektowy charakter tego kryzysu. Carolyn Fornoff argumentuje, że tym, co łączy ten zestaw, jest sposób, w jaki wykorzystuje on subjunctive - nie to, co jest, ale to, co by było, gdyby - w celu zakłócenia obecnych paradygmatów zużycia energii i wyobrażenia sobie bardziej sprawiedliwej i zrównoważonej przyszłości planety.