Stylin': Afroamerykańska kultura ekspresyjna, od jej początków do Zoot Suit

Opinie czytelników

Książka jest bardzo pouczającym i dobrze zbadanym źródłem, które oferuje cenny wgląd w kulturę afroamerykańską, szczególnie w czasach niewolnictwa. Chociaż jest wciągająca i zabawna, może nie zadowolić czytelników szukających szczegółowej historii mody.

⬤ Dokładnie zbadana
⬤ pouczająca
⬤ ciekawe spojrzenie na kulturę afroamerykańską
⬤ świetne źródło dla społeczności i edukacji kościelnej
⬤ zabawny styl pisania
⬤ oferuje humor.

⬤ Nie koncentruje się na konkretnej historii mody
⬤ brakuje szczegółowych opisów stylów ubioru
⬤ może nie spełniać oczekiwań osób poszukujących treści związanych z modą.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Stylin': African-American Expressive Culture, from Its Beginnings to the Zoot Suit

Zawartość książki:

Przez ponad dwa stulecia, zarówno na Północy, jak i na Południu, zarówno w obrębie własnej społeczności, jak i na arenie publicznej, Afroamerykanie prezentowali swoje ciała w kulturowo charakterystyczny sposób. Shane White i Graham White rozważają głębsze znaczenie sposobów, w jakie Afroamerykanie ubierali się, chodzili, tańczyli, układali włosy i komunikowali się za pomocą cichych gestów.

Pytają, co tak naprawdę oznaczają wyszukane fryzury, jaskrawe kolory, bandany, długie łańcuszki do zegarków i garnitury zoot, a także omawiają sam styl jako wyraz głęboko zakorzenionych imperatywów kulturowych. Ich szeroko zakrojona eksploracja czarnego stylu od jego afrykańskich początków do lat 40. XX wieku ujawnia kulturę, która różniła się od kultury dominującej grupy rasowej w sposób często subtelny i nieuchwytny.

Bogactwo czarno-białych ilustracji pokazuje zakres doświadczeń Afroamerykanów w Ameryce, pochodzących ze wszystkich części kraju, z miast i farm, z plantacji niewolników i chicagowskich konkursów piękności. White i White twierdzą, że polityka czarnego stylu jest w rzeczywistości polityką metafory, zawsze niejednoznaczną, ponieważ zawsze pośrednią.

Aby rozwikłać te niejasności, badają oni obszerne źródła, w tym reklamy zbiegłych niewolników, wywiady nagrane z byłymi niewolnikami, którzy przeżyli w latach 30. XX wieku, autobiografie, relacje podróżników, fotografie, obrazy, grafiki, gazety i obrazy zaczerpnięte z kultury popularnej, takie jak stereotypy Jima Crowa i Zip Coona.