Stworzyłem dla ciebie nową maszynę, która ma tylko nadzieję.

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

I made for you a new machine and all it does is hope

Zawartość książki:

Poezja. Duchowość. "I MADE FOR YOU A NEW MACHINE AND ALL IT DOES IS HOPE" dotyczy języka modlitwy i działania modlitwy. Wiele wierszy, w szczególności psalmów, jest wynikiem trzymania przeze mnie jakiegoś słowa, frazy lub dźwięku w umyśle i ustach, aż w jakiś sposób wydycha i ujawnia, do jakiego słowa, frazy lub dźwięku prowadzi. Jest to coś mniej lub bardziej podobnego do odkurzania jakiejś mapy, która zawsze była dokładnie taka, jaka powinna być, która nigdy nie istniała." - Richard Lucyshyn.

"Richard Lucyshyn widzi i słyszy to, co inni czasami przegapiają lub nie są w nastroju do odbioru; jego wiersze zmieniają to wszystko; zapraszają nas do świata zadziwiającej jedności i szacunku, do stanów i idei, wizji i tajemnic, do obficie i starannie ułożonych regionów w tym świecie; jesteśmy zaproszeni do zrozumienia, zachwytu i odejścia z nowo wybitymi, nowo przebudzonymi falami mózgowymi; dar Lucyshyna dla nas zawsze pozostawia nas wdzięcznych, zadowolonych i świeżo aktywowanych." - Dara Wier.

"Debiutancka kolekcja Richarda Lucyshyna to cudownie czuły, wyzywający psalm dla liczących się i poszukujących wśród nas, desperacko pragnących nadać sens naszemu dysonansowemu i zepsutemu światu, być lepszymi niż jesteśmy i byliśmy, "narodzić się ponownie, obrobić na nowo" - to epicka pieśń dla dziwnego, nienazwanego, któremu udaje się wymyślić, strona po stronie, oszałamiający "nowy rodzaj bólu". Ten zbiór sam w sobie jest maszyną, która ma nadzieję, której potrzebujemy teraz bardziej niż kiedykolwiek. Te wiersze są chórem, który na każdym kroku wzywa i przyzywa łaskę." - Allison Titus.

"ZROBIŁEM DLA CIEBIE NOWĄ MASZYNĘ I WSZYSTKO, CO ROBI, TO NADZIEJA natychmiast stawia ci wymagania: 'powiedz gwiazda i powiedz słońce // powiedz aureola mróz i pióro'. I natychmiast mówi ci o sobie rzeczy, których być może nie chciałbyś usłyszeć: "Twoja pokuta jest nędzna...". Zawsze będziesz miał dysonans i zawsze będzie dziwnie". Lucyshyn zasługuje na to, będąc nieskończenie bardziej samokrytycznym: "ile pleców rozdarłem / to ja, co / 39 biczowałem / co trzymało bat / to ja / co się odwróciłem". Osiągając pozornie niemożliwą równowagę między tym, co nazywa "wyćwiczonym bezruchem", a "ekstazą tekstu", Lucyshyn tworzy przestrzeń zarówno krytyczną, jak i celebrującą, frenetyczną i medytacyjną, współczesną i mityczną. I tylko dlatego, że jest na tyle uczciwy, by "obstawiać wspomnienia, które ośmielamy się trzymać", zostajemy z "oleistą pozostałością nadziei" - Chris Tonelli.