Stulecie teatru południowoafrykańskiego

Oryginalny tytuł:

A Century of South African Theatre

Zawartość książki:

"Teatr nie jest częścią naszego słownictwa" - prowokacja Sipho Sepamli w 1981 roku, roku słynnej anty-apartheidowej sztuki Woza Albert! A Century of South African Theatre pokazuje wpływ teatru i innych przedstawień - konkursów, koncertów, skeczy, warsztatów i sztuki performance - na przestrzeni ostatnich stu lat.

Obejmuje on afrykańskie reakcje na pro-brytyjskie widowiska świętujące Unię Białych w 1910 roku, takie jak stulecie emancypacji zniesienia brytyjskiego niewolnictwa kolonialnego w 1934 roku zorganizowane przez Griffithsa Motsieloa i HIE Dhlomo, poprzez anty-apartheidowy teatr świadectw Athola Fugarda, Maishe Maponya, Gcina Mhlophe i wielu innych, aż po obecną dramatyzację zawłaszczania państwa, nierówności i przemocy państwowej w dzisiejszym nierównomiernie demokratycznym społeczeństwie, w którym rząd obiecał wiele, ale niewiele dostarczył. Opierając się na osobistych obserwacjach Loren Kruger z czterdziestu lat, a także na jej opublikowanych badaniach, A Century of South African Theatre zapewnia teoretyczne współrzędne od instytucji przez sferę publiczną po synkretyzm w performansie, aby podkreślić zmieniające się zaangażowanie RPA w świat od czasów imperium, przez erę apartheidu, aż po wielostronne i wielojęzyczne sieci XXI wieku.

Ostatnie rozdziały wykorzystują zawarty w konstytucji nakaz poprawy dobrobytu jako zachętę do zbadania dramaturgii nowych problemów, zwłaszcza AIDS i przemocy domowej, a także bardziej znanych przedstawień w Komisji Prawdy i Pojednania. Kruger krytycznie ocenia znanych na całym świecie twórców teatralnych, w tym charakterystyczną współpracę animatora/projektanta Williama Kentridge'a i Handspring Puppet Company, a także podkreśla lokalny i międzynarodowy wpływ głównych firm postapartheidowych, takich jak Magnet Theatre.