Studia afrykańskie w akademii: Róg obfitości teorii, praktyki i transformacji w Afryce?

Oryginalny tytuł:

African Studies in the Academy: The Cornucopia of Theory, Praxis and Transformation in Africa?

Zawartość książki:

Przez długi czas afrykanistyka jako dyscyplina była prowadzona przez naukowców i instytucje z globalnej Północy.

Stawia to afrykanistykę na kontynencie przed koniecznością dokonania wyboru, czy taka dyscyplina może być legalnie zaakceptowana jako dyscyplina epistemologiczna poszukująca obiektywizmu i prawdy o Afryce i ludach afrykańskich, czy też dyscyplina mająca na celu utrwalenie hegemonicznej społeczno-gospodarczej, politycznej i epistemicznej kontroli Północy nad Afryką. Natychmiast pojawia się związane z tym pytanie: Kto powinien produkować co i jaką przestrzeń powinny zajmować studia afrykańskie w akademiach zarówno Północy, jak i Południa?

W obliczu takiego pytania można się zastanawiać, czy istnienie ośrodków afrykanistycznych w akademiach globalnej Północy otwiera możliwości krytycznego myślenia o Afryce, czy też otwiera możliwości pojawienia się tej samej dyscypliny w Afryce jako żyznej przestrzeni dla transdyscyplinarnej debaty. Podczas gdy podejścia krytyczne dla rozwoju afrykanistyki są wszechobecne na afrykańskich uniwersytetach w takich dziedzinach jak kulturoznawstwo, antropologia społeczna, historia, socjologia, studia nad rdzenną wiedzą i filozofia afrykańska, dyscyplina afrykanistyki, choć krytyczna dla Afryki, jest rzadko praktykowana jako taka w afrykańskiej akademii, a jej przyszłość na kontynencie pozostaje ponura. Studia afrykańskie w akademii są świadectwem tego, że jeśli są uczciwie i obiektywnie praktykowane, pozycja afrykanistyki jako dyscypliny na rozdrożu czyni ją podatnym gruntem do generowania i testowania nowych podejść krytycznych dla badań i zrozumienia Afryki.

Stanowi to również wyzwanie dla Afryki, aby poważnie rozważyła przyjęcie swojej prawowitej pozycji jako mistrza afrykanistyki od wewnątrz. Kwestie te stanowią sedno niniejszego tomu.