W tym tomie ponownie opublikowano najważniejsze eseje Harm-Hinricha Brandta na temat historii uniwersytetów i studentów.
Brandt zawsze prowadził swoje badania w celu uczenia się dla teraźniejszości na podstawie historycznie i krytycznie poinformowanego spojrzenia na przeszłość. Zawsze było dla niego ważne, aby interpretować zjawiska historyczne w sposób zrozumiały i analityczny, zgodnie z podejściem historyczno-antropologicznym, które nie rozumie historii jako z góry określonego procesu, ale podkreśla otwartość wydarzeń historycznych.
Spektrum poruszanych tematów rozciąga się od uniwersyteckich świąt i uroczystości we wczesnym okresie nowożytnym, poprzez historię bractw studenckich i pozycję studentów na uniwersytecie Humboldta, aż po reformę uniwersytetu i zmiany w systemie doktoranckim w XIX wieku. Wartość naukowa i aktualność badań Brandta są nieprzerwane i imponująco pokazują innowacyjny wkład, jaki wniósł w historię uniwersytetu i studentów.