Ocena:
Książka „With Arrow, Sword and Spear” oferuje szeroki przegląd starożytnych działań wojennych w różnych kulturach, ale cierpi z powodu powierzchownego traktowania swoich tematów. Chociaż zawiera cenne spostrzeżenia historyczne i ilustracje, czytelnicy poszukujący dogłębnej analizy mogą być rozczarowani. Organizacja książki jest krytykowana, a niektórzy uważają ją za zagmatwaną lub źle zorganizowaną.
Zalety:⬤ Dobre podsumowanie starożytnych działań wojennych
⬤ przydatne odniesienie dla poważnych studentów
⬤ dobrze zbadane rozdziały
⬤ ciekawe ilustracje i mapy
⬤ oferuje wgląd w różne kultury wojowników
⬤ napisane przez wykształcone źródło z historycznym tłem.
⬤ powierzchowne potraktowanie tematów
⬤ brak spójnych ram
⬤ słabo zorganizowana
⬤ nie zapewnia dogłębnej analizy uzbrojenia lub taktyki wojskowej
⬤ niektóre części są zagmatwane i nużące
⬤ rozczarowująca jakość map
⬤ mieszane uczucia co do ogólnej jakości pisania.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
With Arrow, Sword, and Spear: A History of Warfare in the Ancient World
Większość badań nad starożytną wojną koncentruje się tylko na Grekach i Rzymianach, ale to obszerne studium obejmuje cały starożytny świat od Grecji i Rzymu po Bliski Wschód, a następnie na wschód do Partii, Indii i Chin.
Bradford przenosi czytelnika w sam środek starożytnych bitew za tak wielkimi przywódcami jak Thutmose III, Ashurbanipal, Aleksander, Hannibal, Cezar i pierwszy cesarz Chin. Szczegółowo opisuje powstanie i upadek imperiów, rolę przywództwa oraz rozwój taktyki i strategii.
Widzimy starcie ludów: nomadów przeciwko społeczeństwom rolniczym, piechoty przeciwko kawalerii, a także największą zmianę technologiczną w historii - połączenie łuku kompozytowego i rydwanu. Ten czytelny opis analizuje starożytne armie pod kątem współczesnej doktryny wojskowej, umożliwiając czytelnikowi dokonywanie porównań między walczącymi stronami. Rekrutacja, na przykład, była bardzo zróżnicowana - Rzymianie czerpali z ograniczonej puli rekrutów na okres służby od dwudziestu do trzydziestu lat, a chińscy planiści preferowali dużą pulę z krótkoterminową służbą.
Podczas gdy różne rodzaje rządów przygotowywały się do wojny i prowadziły ją na znacząco różne sposoby, Bradford stwierdza, że lepsza organizacja prowadziła do sukcesu na polu bitwy i że w większości przypadków innowacje społeczne były ważniejsze niż innowacje technologiczne. Trwająca dyskusja na temat lekcji starożytnych wojen na całym świecie dostarczy cennych spostrzeżeń zarówno zainteresowanym czytelnikom ogólnym, jak i profesjonalistom wojskowym.
