Struktury Ziemi: Metageografie wczesnośredniowiecznych Chin

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Structures of the Earth: Metageographies of Early Medieval China

Zawartość książki:

Tradycyjna chińska koncepcja siebie jako "środkowego królestwa" - dosłownie kulturowego i politycznego centrum świata - pozostaje kluczowa dla własnego postrzegania siebie i stała się podstawą zachodniego rozumienia Chin. Ten światopogląd został przede wszystkim skonstruowany podczas najwcześniejszego cesarskiego zjednoczenia Chin podczas dynastii Qin i Han (221 p.n.e.-220 n.e.).

Jednak fragmentacja imperium i następujący po niej "wiek rozłamu" (220-589 n.e.) podważyły imperialną ortodoksję jedności, centralności i uniwersalności. W odpowiedzi mnożyło się piśmiennictwo geograficzne, badające większą złożoność przestrzenną i alternatywne światopoglądy. Niniejsza książka jest pierwszym studium wyłaniającego się gatunku piśmiennictwa geograficznego i metageografii, które kształtowały jego myśl przestrzenną w tym okresie.

Wczesnośredniowieczne geografie podkreślały jednostki przestrzenne i struktury, które imperium Qin-Han celowo starało się ukryć - w tym te regionalne, naturalne i obce. Zamiast tego te postimperialne metageografie ujawniają policentryczne Chiny w policentrycznym świecie.

Urzędnicy Sui-Tang (581-906 n.e.) potwierdzili model cesarski jako ortodoksję przestrzenną. Jednak od tego czasu te alternatywne ramy przetrwały w myśli geograficznej, nadal oświetlając złożoność przestrzenną, która była niezgodna z imperialnym i nacjonalistycznym ideałem monolitycznych Chin w centrum świata.