Narrative Structure and Philosophical Debates in Tristram Shandy and Jacques Le Fataliste
Wbrew temu, czego można by się spodziewać po powieści filozoficznej, Sterne i Diderot nie narzucają czytelnikowi swoich poglądów. Głos autora jest tylko jednym z wielu innych.
Argumentacja Margaux Whiskin opiera się na bachtinowskim dialogizmie, który można zdefiniować jako obecność współdziałających głosów i poglądów. W Tristramie Shandy i Jacques'u le fataliste dialogizm pojawia się poprzez strukturę narracji pozwalającą na konfrontację sprzecznych dyskursów w debatach filozoficznych i umożliwiającą im zaangażowanie się w dialog, zamiast ustanawiania autorskiego głosu jako jedynego ważnego dyskursu w tekście. Dzięki tym sprzecznościom treść filozoficzna przybiera inną formę - odmowy systematycznego dyskursu.
Sterne i Diderot nie oferują rozwiązania dla różnych kwestii dyskutowanych w ich powieściach. Proponują jednak filozoficzne podejście, w którym konfrontacja sprzecznych idei tworzy dynamikę dążenia do prawdy.
Angażując się w dialog i nieustannie otwierając pytania, na które nie ma jednej właściwej odpowiedzi, Sterne i Diderot przekierowują uwagę czytelnika i zachęcają go do postrzegania prawdy nie jako celu, do którego należy dotrzeć, ani jako zamkniętej konkluzji, ale jako obecności w samym poszukiwaniu, w toczących się dialogach i debatach. Margaux Whiskin jest wykładowcą na Wydziale Studiów Francuskich Uniwersytetu w Warwick.