Strofy o śmierci ojca: Coplas a la muerte de su padre

Oryginalny tytuł:

Stanzas on the Death of His Father: Coplas a la muerte de su padre

Zawartość książki:

Coplas por la muerte de su padre Jorge Manrique (ok. 1440-79) to jeden z najsłynniejszych wierszy w języku hiszpańskim.

Napisany na krótko przed śmiercią poety, jest dostojną elegią, która mówi nie tylko o osobistej stracie ojca poety, Rodrigo Manrique (zm. 1476), ale także o przemijaniu wszystkich rzeczy sub specie aeternitatis. Jego popularność jest wspomagana przez zapadające w pamięć wersy, nie tylko dwie początkowe metafory: życie człowieka jest rzeką meandrującą do morza śmierci (st.

3), a ten świat jest drogą do następnego, trwałego miejsca zamieszkania (st. 5).

Wiersz powiela te refleksje w swojej wędrującej formie. Jego czterdzieści strof składa się z czterech tercetów; każdy tercet składa się z dwóch dłuższych ośmiosylabowych wersów połączonych z jedną czterosylabową półlinią znaną jako pie quebrado.

Te regularne łamane wersy, niczym uderzenia serca, nadają wierszowi rezonansową jakość odpowiednią do nakazu na początku wiersza, aby obudzić drzemiącą duszę na upływ czasu: "Recuerde el alma dormida, avive el seso e despierte" (st. 1).