Ocena:

Książka bada psychologiczne konsekwencje zabijania dla tych, którzy są do tego prawnie upoważnieni, w tym personelu wojskowego, policji, katów i aborcjonistów. Jest to prowokujące do myślenia badanie stresu pourazowego u sprawców przemocy.
Zalety:Książka opisywana jest jako mocna, ważna i fascynująca. Odważnie porusza trudne tematy społeczne i zapewnia unikalną perspektywę na traumę doświadczaną przez tych, którzy popełniają akty przemocy. Jest postrzegana jako pionierska praca, która może otworzyć nowe obszary badań psychologicznych.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać jej treść za niepokojącą, ponieważ zagłębia się ona w ciężkie i potencjalnie niepokojące tematy. Książka może zainteresować przede wszystkim etyków stosowanych i profesjonalistów pracujących z takimi osobami, co może ograniczyć jej atrakcyjność dla szerszego grona odbiorców.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Perpetration-Induced Traumatic Stress: The Psychological Consequences of Killing
Odkąd wojna w Iraku w 2003 roku wygenerowała kolejny zalew weteranów wojennych, którzy muszą żyć z psychologicznymi konsekwencjami zabijania ludzi, ich bliscy i ludzie w mediach stali się żywo zainteresowani tym, jakie są te konsekwencje i jak sobie z nimi radzić. Artykuły i filmy dokumentalne opierały się na informacjach zebranych w tej książce, aby pomóc nadać im sens.
Niniejszy tom wprowadza koncepcję stresu traumatycznego wywołanego sprawstwem (PITS), który jest formą objawów PTSD spowodowanych nie przez bycie ofiarą lub ratownikiem w traumie, ale przez bycie aktywnym uczestnikiem w wywoływaniu traumy. Cierpią na nią żołnierze, kaci lub funkcjonariusze policji, w przypadku których zabijanie jest społecznie akceptowalne, a nawet oczekiwane.
W porównaniu z szerzej rozumianym PTSD, wydaje się, że u osób dotkniętych PITS występuje większe nasilenie i inne wzorce objawów. Oczywiste różnice, które należy zbadać w przypadku osób zabijających, obejmują kwestie kontekstu, winy, znaczenia, treści snów i kwestie socjologiczne, co prowadzi do szczególnych implikacji dla terapii, badań nad przyczynowością PTSD i wysiłków na rzecz zapobiegania przemocy. Dyscypliny takie jak socjologia, polityka publiczna, historia, filozofia i teologia również znajdą zastosowanie dla tego przełomowego materiału.