Oryginalny tytuł:
Strategies of Secession and Counter-Secession
Zawartość książki:
Jak możemy zrozumieć strategiczne interakcje między ruchami secesjonistycznymi a suwerennymi państwami? Pobieżny przegląd wielu walk secesjonistycznych na całym świecie, zarówno gwałtownych, jak i pokojowych, pokazuje różne ich rodzaje. Niektóre z nich, jak Katalonia, dążą do osiągnięcia swoich celów za pomocą kombinacji przejęcia władzy wyborczej i demonstracji obywatelskich, podczas gdy hiszpański rząd pracuje nad delegalizacją tych wysiłków i pokonaniem ich w sondażach.
Regiony takie jak Górski Karabach (Artsakh) nie mają takiej samej łączności instytucjonalnej z większym państwem Azerbejdżanu i są de facto zdegradowane (ale nieuznawane) do statusu, w którym obrona, odstraszanie i dyplomacja mają kluczowe znaczenie. Ze swojej strony Azerbejdżan powołuje się na swoją integralność terytorialną i próbuje odmówić wszelkich form uznania separatystycznego regionu. Inne regiony, od Papui Zachodniej po Tybet, stoją przed trudnym wyborem między oporem obywatelskim a użyciem przemocy, a ich państwa chętnie tłumią ich wysiłki i ukrywają je przed światem.
Jakie cechy są wspólne dla wszystkich tych przykładów i czym się różnią? Niniejszy tom zawiera syntezę wielu teorii i podejść teoretycznych, które mają na celu wyjaśnienie strategii secesji i kontrsecesji. Jest to ważny temat.
Oprócz wielu kwestii prawnych i kartograficznych, które towarzyszą działalności secesjonistycznej, potencjał konfliktu jest bardzo realną kwestią. Szacuje się, że udział wojen domowych spowodowanych secesjonizmem wynosi około 50%,1 a według Barbary Walter secesjonizm jest głównym źródłem przemocy na świecie.
2 Secesjonizm jest destabilizujący, ponieważ stanowi bezpośrednie wyzwanie dla istniejących systemów politycznych. Zaskakujące jest jednak to, że strategiczna interakcja między państwami a secesjonistami jest obszarem, w którym mamy niepełne zrozumienie.
