Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
Oryginalny tytuł:
Fearful Spirits, Reasoned Follies
Zawartość książki:
Przesądy są powszechne we współczesnym świecie. Najczęściej jednak przywołują niewinne obrazy ludzi czytających horoskopy lub unikających czarnych kotów.
Na myśl przychodzą również pewne praktyki religijne - modlitwa do świętego Krzysztofa lub zapalanie świec za zmarłych. Choć dziś mogą się one wydawać łagodne, nie zawsze były tak postrzegane. W średniowiecznej Europie przesądy uważano za poważne wykroczenia, naruszające podstawowe zasady doktryny chrześcijańskiej lub niezmienne prawa natury.
Ale jak i dlaczego tak się stało? W książce "Fearful Spirits, Reasoned Follies" Michael D. Bailey bada drażliwą koncepcję przesądów, tak jak była ona rozumiana i dyskutowana w średniowieczu. Bailey zaczyna od prześledzenia chrześcijańskiego myślenia o przesądach od okresu patrystycznego przez wczesne i późne średniowiecze.
Następnie przechodzi do późniejszego średniowiecza, okresu, który był świadkiem wysypu pism poświęconych przesądom - traktatów i traktatów o tytułach takich jak De superstitionibus i Contra vitia superstitionum. Większość z nich została napisana przez teologów i innych naukowców z europejskich uniwersytetów i dworów, którzy byli coraz bardziej zaniepokojeni rozprzestrzenianiem się podejrzanych wierzeń i praktyk, od elitarnej magii rytualnej po zwykłe uroki lecznicze, od wróżb astrologicznych po obserwację znaków i omenów. Jak pokazuje Bailey, władze były jednak znacznie bardziej wyrafinowane w swoim rozumowaniu, niż można by podejrzewać, wykorzystując oskarżenia o przesądy w wyrachowany sposób, aby kontrolować granice legalnej religii i akceptowalnej nauki.
To z kolei położyłoby koncepcyjne podwaliny pod przyszłe dyskusje na temat religii, nauki i magii we wczesnonowożytnym świecie. Rzeczywiście, ujawniając zakres, w jakim myśliciele wczesnonowożytni podejmowali stare pytania dotyczące działania naturalnych właściwości i sił, używając słownictwa naukowego, a nie wiary, Bailey ujawnia potężną, ale pod wieloma względami fałszywą dychotomię między "zabobonnym" średniowieczem a "racjonalną" europejską nowoczesnością.
