Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Piles of Slain, Heaps of Corpses
Piles of Slain, Heaps of Corpses odczytuje przemoc w księdze Nahuma na tle wojny w Demokratycznej Republice Konga i próbuje pokazać, w jaki sposób ta brutalna księga może być terapeutyczna i transformująca dla zranionych społeczności. Jacob Onyumbe patrzy na Księgę Nahuma przez cztery naukowe pryzmaty: analizę poetycką, badanie asyryjskiej ikonografii związanej z Judą z VIII i VII wieku, badania etnograficzne wśród ocalałych z wojny w Demokratycznej Republice Konga oraz współczesne badania nad wpływem traumy wojennej na społeczności ocalałych.
Argumentuje, że Nahum używa poezji lirycznej, aby przywołać u odbiorców Judahitów z VII wieku pne pamięć o wojnie i zniszczeniach z rąk Asyryjczyków. Prorok używa poezji, aby przywołać (a nie opowiadać), aby przynieść pocieszenie swoim słuchaczom, ujawniając potężną obecność Boga w warunkach traumatycznej przemocy.
Patrząc w ten sposób, księgi Nahuma nie można odrzucić (jak to zwykle miało miejsce zarówno wśród naukowców, jak i zwykłych czytelników) jako nieistotnej lub jedynie mściwej. Wręcz przeciwnie, księga ta - z jej przedstawieniem mściwego Boga i odrażających scen wojennych - jest niezbędna, szczególnie dla społeczności, które przeżyły traumę.