Storm Chaser

Opinie czytelników

Recenzje „Storm Chaser” autorstwa Ariel Dominelli chwalą książkę jako ekscytującą, szybką historię o superbohaterach, która oferuje świeże spojrzenie na gatunek, zawierając złożone postacie i wciągającą narrację wypełnioną akcją i intrygą. Recenzenci docenili różnorodność, humor i romantyczne elementy wplecione w fabułę. Wielu z nich z niecierpliwością czeka na kontynuację.

Niesamowite tempo, intrygująca fabuła z konspiracją i korupcją, różnorodne i złożone postacie, wciągający styl pisania, świeże spojrzenie na superbohaterów, zabawne i romantyczne momenty, narracja multi-POV, inkluzywna reprezentacja, przyjemne budowanie świata.

Nie wymieniono żadnych znaczących wad; niektórzy czytelnicy mogą jednak chcieć głębszej eksploracji tematów lub tła postaci.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Xochitl Ramirez jest bezsilna. Ale kiedy śmierć jej mamy obciąża najsilniejszego człowieka na świecie, staje się zdeterminowana, by rzucić światło na tak zwanych bohaterów. Zakłada więc swój blog „Storm Chaser” i uzbrojona jedynie w kamerę ujawnia prawdę stojącą za wartym miliardy dolarów przemysłem „bohaterów” w Nowym Jorku.

Kiedy jej obiektyw w końcu łapie bohatera numer jeden w pogoni za dziwnym robotem, jej życie wywraca się do góry nogami. Łącząc kropki między wieloma przedwczesnymi zgonami zamiecionymi pod dywan przez tych, którzy pociągają za sznurki, odkrywa mieszankę nieprawdopodobnych sojuszników. Szybko przekonuje się, że nikt nie jest tym, kim się wydaje, między jej rosnącym zainteresowaniem „złoczyńcą”, który stał się jej pomocnikiem, a odkryciem podziemnej grupy mścicieli, którzy mogą być tak samo źli jak skorumpowani bohaterowie.

Tymczasem niezadowolenie z całego systemu rośnie, gdy zwykli ludzie zdają sobie sprawę, że ich komiksy, karty do gry i ulubione filmy zawierają moralnie szare postacie. W jednej chwili bezsilni zaczynają stanowić prawdziwe zagrożenie dla „bohaterów”. Xochi musi polegać na swoim sprycie i pomocy nowo poznanych przyjaciół i kochanka, aby wyrwać się z systemu, który teraz nazywa ją terrorystką, lub stać się kolejną ofiarą bez twarzy, wygodnie pominiętą w narracji.