Stopnie wolności: Luizjana i Kuba po niewolnictwie

Opinie czytelników

Książka Rebecci Scott „Stopnie wolności: Louisiana and Cuba after Slavery” przedstawia dogłębne studium porównawcze następstw emancypacji w Luizjanie i na Kubie, podkreślając rolę przemocy, uczestnictwa politycznego i różnych grup etnicznych w kształtowaniu społeczeństw po niewolnictwie. Książka jest chwalona za swoje badania, wciągające teksty i istotne spostrzeżenia, choć spotyka się z krytyką dotyczącą jakości druku i braku numerów stron.

⬤ Doskonałe badania
⬤ wciągający i żywy tekst
⬤ przystępny dla niespecjalistów
⬤ zapewnia nowe spojrzenie na kwestie historyczne i prawne
⬤ silna analiza porównawcza Luizjany i Kuby
⬤ popiera tezę znaczącą dokumentacją.

Jakość druku jest niska i trudna do odczytania; brak numerów stron utrudnia studentom krytyczną analizę i dyskusję.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Degrees of Freedom: Louisiana and Cuba After Slavery

Zawartość książki:

Gdy Luizjana i Kuba wyszły z niewolnictwa pod koniec XIX wieku, każde z nich stanęło przed pytaniem, jakie prawa mogą przysługiwać byłym niewolnikom. Degrees of Freedom porównuje i kontrastuje te dwa społeczeństwa, w których niewolnictwo zostało zniszczone przez wojnę, a obywatelstwo zostało przedefiniowane poprzez wstrząsy społeczne i polityczne. Zarówno Luizjana, jak i Kuba były bogate w plantacje cukru, które zależały od zniewolonej siły roboczej. Po abolicji, po obu stronach Zatoki Meksykańskiej, zwykli ludzie - ścinający trzcinę cukrową i pracujący przy cygarach, praczki i organizatorzy pracy - zawierali sojusze w celu ochrony i rozszerzenia wywalczonych wolności. Jednak na początku XX wieku Luizjana i Kuba znacznie różniły się pod względem znaczenia przypisywanego rasie i kolorowi skóry w życiu publicznym, a także pod względem granic nakładanych na obywatelstwo.

Luizjana podążyła ścieżką pozbawienia praw obywatelskich i nakazanej przez państwo segregacji rasowej; Kuba wprowadziła powszechne prawo wyborcze dla mężczyzn i była świadkiem pojawienia się ponadrasowej koncepcji narodu. Co może wyjaśniać te różnice?

Poruszając się po polach trzciny cukrowej, małych farmach i miastach Luizjany i Kuby, Rebecca Scott umiejętnie obserwuje ludzi, miejsca, ustawodawstwo i przywództwo, które ukształtowały sposób, w jaki te społeczeństwa dostosowały się do zniesienia niewolnictwa. Te dwa odrębne światy łączą się również, gdy kubańscy wygnańcy znajdują schronienie w Nowym Orleanie w latach 80. XIX wieku, a czarni żołnierze z Luizjany garnizonują małe miasteczka we wschodniej Kubie podczas okupacji wojskowej w 1899 roku.

Tworząc swoją narrację ze słów i czynów samych aktorów, Scott ożywia historyczny dramat rasy i obywatelstwa w społeczeństwach po emancypacji.