Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Zawartość książki:
"Wiersze Macioci prowadzą nas na kontemplacyjny spacer przez pory roku. Blisko związane z naturą, zatrzymują się na szczegółach tulipana i trojeści, malują żywe obrazy ze wspomnień z dzieciństwa, medytują nad nietrwałością i śmiertelnością, świadome, że "nie ma skutecznego sposobu / na zbadanie śmierci na odległość". Pielenie ogrodu przywołuje myśli o pochówku. Jesienne drzewa "kreślą podpis straty / uczą mnie, jak śmierć może być / źródłem doskonałego piękna". Bez sentymentów, z cichym pięknem akceptacji, wiersze towarzyszą czytelnikowi "na śmiertelnej drodze / tymczasowej pory roku".
-Agnes Vojta, autorka "A Coracle for Dreams".
"To, co najbardziej uderza mnie w Stoney Seasons, to organizacja, w jaki sposób koncentruje się wokół każdej pory roku: zimy, wiosny, lata i jesieni, co brzmi prosto, ale nigdy nie pomyślałbym, żeby to zrobić. Jest porywająca w taki sposób, w jaki pory roku są same w sobie, gdy przez nie przechodzisz, spoglądając na nie przez okno. I to tak naprawdę nie oddaje sprawiedliwości książce w taki sposób, w jaki robi to lektura. Chciałem wrócić i przeczytać całą książkę jeszcze raz, albo tylko sezon, w którym jestem, ponieważ nie sądziłem, że dostałem wszystko, co było do dostania, mimo że przeczytałem każdy wiersz więcej niż raz. Jest to dla mnie rzadka reakcja na książkę, ale myślę, że jest to coś, co należy trzymać blisko i często otwierać, aby dowiedzieć się, co oferuje."
-Kyle Laws, The Sea Is Woman 2020 Moonstone.
Press, Uncorseted, Kung Fu Teachery.
Press i Wildwood, Lummox Press.
R. Nikolas Macioci uzyskał tytuł doktora na The Ohio State.
University i przez trzydzieści lat uczył w Columbus City Schools. Oprócz języka angielskiego uczył dramatu i opracował seminarium pisarskie dla wybranych studentów. OCTELA, Ohio Council of Teachers of English, uznała Nika Macioci za najlepszego nauczyciela języka angielskiego w szkołach średnich.
W stanie Ohio. Nik jest autorem piętnastu książek. Krytycy i sędziowie nazwali Cafes of Childhood "pięknie wstrząsającym opisem znęcania się nad dziećmi", ale nie "sentymentalnym" ani "użalającym się nad sobą", "niesamowitą książką" i "jednolitą całością". Cafes of Childhood została zgłoszona do Nagrody Pulitzera w 1992 roku. W 2021 roku był nominowany do nagrody Pushcart Prize i Best of the Net. W 2022 roku był nominowany do nagrody Pushcart Prize. Ponad dwieście jego wierszy zostało opublikowanych w kraju i za granicą w magazynach i czasopismach, w tym Chiron, Concho River Review, The Bombay Review, Humana Obscura i West Trade Review. Zdobył pierwsze miejsce w konkursie poetyckim National Writer's Union w 1987 roku, ocenianym przez Denise Levertov, pierwsze miejsce w konkursie Baudelaire Award, sponsorowanym przez The World Order of Narrative and Formalist Poets (1989), drugie miejsce w pierwszym dorocznym konkursie Rain-maker Awards, ocenianym przez Howarda Nemerova (1989) oraz drugie miejsce w dorocznym konkursie Writer's Digest, ocenianym przez Diane Wakoski (1991).
