Sterowiec na sznurowadle - historia R 100

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowy i dobrze zbadany opis sterowca R-100, często pomijanej części historii lotnictwa. Obejmuje szczegóły techniczne, osobiste historie i kontekst historyczny otaczający R-100 i jego odpowiednik, R-101. Chociaż książka oferuje cenne spostrzeżenia, może być bardziej atrakcyjna dla osób posiadających wcześniejszą wiedzę na temat sterowców.

Dobrze zbadana i pouczająca, obejmująca zarówno szczegóły techniczne, jak i osobiste historie. Dobre ilustracje i diagramy ułatwiają zrozumienie tematu. Przemawia do entuzjastów sterowców i osób zainteresowanych historią lotnictwa. Oferuje świeże spojrzenie w porównaniu do relacji Nevila Shute'a. Wciągający styl pisania.

Może nie być odpowiednia dla czytelników bez wcześniejszej wiedzy o sterowcach. Niektóre sekcje mogą być zbyt szczegółowe dla szerokiego grona odbiorców. Skupienie się na aspektach technicznych może odciągnąć uwagę niektórych czytelników od narracji.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Airship on a Shoestring the Story of R 100

Zawartość książki:

Po I wojnie światowej sterowce były postrzegane jako jedyny realny środek transportu lotniczego dalekiego zasięgu dla pasażerów i towarów. W Wielkiej Brytanii dało to początek programowi Imperial Airship Scheme z 1924 r., którego celem było połączenie placówek Imperium za pomocą sterowca.

Stworzony w ramach tego programu sterowiec R. 100, zbudowany przez prywatne przedsiębiorstwo, z powodzeniem poleciał do Kanady i z powrotem w 1930 roku. Oto historia R.

100, najbardziej udanego sterowca pasażerskiego w Wielkiej Brytanii. To opowieść o planach i polityce, nadmiernym optymizmie i rywalizacji.

Opowiada pełną historię jego projektowania i budowy w trudnych warunkach, niepowodzeń i opóźnień, osobistych antagonizmów i ograniczeń finansowych. Dwa lata później i znacznie przekraczając budżet, R. 100 latał i latał dobrze, osiągając ambicje projektanta i spełniając specyfikację kontraktu.

Jego kanadyjski lot w 1930 roku był kulminacyjnym sukcesem, ale jego ostateczny los był podyktowany tragedią, która spotkała jego siostrzany statek R. 101, zbudowany przez rząd, oraz względami ekonomicznymi w czasach narodowej depresji gospodarczej.