Start-Up at the New Met: Transmisje z Metropolitan Opera w latach 1966-1976

Opinie czytelników

Recenzje „Start-Up at the New Met” podkreślają, że jest to odpowiednie zakończenie serii Paula Jacksona o Metropolitan Opera, chwalonej za dogłębną i wnikliwą analizę przedstawień z ery „New Met”. Czytelnicy chwalą wyjątkową zdolność Jacksona do uchwycenia istoty każdego występu przy jednoczesnym zachowaniu obiektywizmu i uniknięciu monotonii. Niektórzy recenzenci zwracają jednak uwagę na problemy z indeksem i drobne błędy redakcyjne.

⬤ Dogłębna i wnikliwa analiza występów.
⬤ Unikalny i wciągający styl pisania, który oddaje istotę każdego występu.
⬤ Wyważone i sprawiedliwe oceny śpiewaków i oper.
⬤ Bogactwo szczegółów pozwalające uniknąć powtarzalności.
⬤ Włączenie zdjęć, które wzmacniają narrację.

⬤ Indeks jest mniej użyteczny w porównaniu do poprzednich tomów.
⬤ Obecność drobnych błędów redakcyjnych i literówek.
⬤ Niektórzy czytelnicy wyrażają rozczarowanie brakiem kontynuacji po sezonie 1975-76.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Start-Up at the New Met: The Metropolitan Opera Broadcasts 1966-1976

Zawartość książki:

Kiedy ukazały się pierwsze dwie książki przełomowej kroniki Jacksona, krytycy okrzyknęli je historycznym złotem (Denver Post), dokładną i zabawną historią (Boston Globe) oraz marzeniem miłośników opery (Opera News).

W tej nowej pracy Paul Jackson rozszerza swoje badanie transmisji, analizując dekadę, w której nastąpiła przeprowadzka ze starego domu w centrum miasta do technologicznego cudu w Lincoln Center. Tam ostatnie sześć lat Rudolfa Binga ustąpiło miejsca czterem sezonom zawirowań w zarządzaniu, aż do 1976 roku, kiedy James Levine został mianowany dyrektorem muzycznym i przejął artystyczną przyszłość Met.

140 przedstawień, począwszy od kontrowersyjnej premiery Antoniego i Kleopatry Barbera, zostało żywo odtworzonych przez Jacksona, muzykologa z umiejętnością łączenia narracji historycznej z analizą i krytyką muzyczną. Legendarne kreacje Tebaldiego i Corellego, Sutherlanda i Tuckera, Caballa, Crespina, Price'a, Bergonziego, Geddy i innych są dogłębnie zbadane. Luminarze dyrygentury, tacy jak Bernstein, Bhm, Krips i Karajan, zaklinają wysiłki bardziej śmiertelnych kolegów.

A Domingo i Pavarotti wkraczają na scenę, którą będą dominować przez kolejne dziesięciolecia. Zawierająca 100 zdjęć (większość dzięki uprzejmości Metropolitan Opera Archives), książka ta zachwyci zarówno wytrawnych wielbicieli transmisji, jak i nowych słuchaczy.