Starożytność w Gotham: Starożytna architektura Nowego Jorku

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Antiquity in Gotham: The Ancient Architecture of New York City

Zawartość książki:

Pierwsze szczegółowe studium architektury "neoantycznej" stosuje archeologiczną soczewkę do badania struktur Nowego Jorku.

Od początku istnienia miasta nowojorczycy świadomie i celowo angażowali się w starożytną architekturę, aby zaprojektować i wznieść wiele z najbardziej kultowych budynków i pomników, w tym Grand Central Terminal oraz Soldiers' and Sailors' Memorial Arch na Brooklynie, a także zapomniane klejnoty, takie jak Snug Harbor na Staten Island i Gould Memorial Library na Bronksie. Antiquity in Gotham interpretuje różne sposoby, w jakie starożytna architektura była ponownie postrzegana w Nowym Jorku od XVIII wieku do początku XXI wieku.

Kontekstualizując nowojorską architekturę neoantyczną w ramach szerszych amerykańskich trendów architektonicznych, autorka Elizabeth Macaulay-Lewis stosuje obiektyw archeologiczny do badania nowojorskich budynków, które włączyły te różne modele do swoich projektów, łącząc te różnorodne źródła inspiracji w jedno kontinuum. Antiquity in Gotham bada, w jaki sposób starożytna architektura przekazywała polityczne ideały nowej republiki poprzez adaptację architektury greckiej i rzymskiej, w jaki sposób egipskie świątynie przekazywały nowe osiągnięcia technologiczne miasta oraz w jaki sposób starożytny Bliski Wschód służył wielu artystycznym mistrzom, dekorując wnętrza błyszczących restauracji Gilded Age i szczyty drapaczy chmur. Zamiast klasyfikować neoklasycyzm (i greckie odrodzenie), egiptologię i architekturę inspirowaną starożytnym Bliskim Wschodem w odrębne kategorie, Macaulay-Lewis stosuje ramy neoantyczne, które uwzględniają podobieństwa i różnice - intelektualnie, koncepcyjnie i chronologicznie - między odbiorem tych różnych tradycji architektonicznych.

Ten zasadniczo interdyscyplinarny projekt opiera się na wszystkich dostępnych dowodach i materiałach archiwalnych - takich jak listy i notatki architektów i ich mecenasów oraz komentarze we współczesnych gazetach i czasopismach - aby zapewnić żywą, wielowymiarową analizę, która bada nie tylko same starożytne budynki i pokoje w mieście, ale także to, jak nowojorczycy je sobie wyobrażali, mieszkali w nich, rozmawiali o nich i reagowali na nie. Starożytność oferowała nowojorczykom architekturę o elastycznym oddźwięku estetycznym, funkcjonalnym, kulturowym i intelektualnym - niezależnie od tego, czy były to demokratyczne ideały Aten Peryklesa, technologiczna potęga faraońskiego Egiptu, czy majestat cesarskiego Rzymu. Rezultatem tych dialogów ze starożytnymi formami architektonicznymi było stworzenie innowacyjnej architektury, która zdefiniowała panoramę Nowego Jorku w całej jego historii.