Starożytni i współcześni Brytyjczycy, tom 1

Opinie czytelników

Recenzenci podkreślają, że książka Davida MacRichie oferuje głęboką i ambitną perspektywę na imigrację i historyczne narracje otaczające Afrykę i jej diasporę, podkreślając znaczenie zrozumienia ukrytych historii. Czytelnicy uznają książkę za pouczającą i uważają, że należy ją przeczytać, aby uzyskać szersze spojrzenie na historię, szczególnie koncentrując się na wkładzie i obecności osób kolorowych w Wielkiej Brytanii. Wielu chwali jej naukowe podejście, podczas gdy niektórzy wspominają o jej dostępności dla osób niezaznajomionych z bardziej złożonym pisarstwem akademickim.

⬤ Dobrze zbadana i pouczająca
⬤ rzuca wyzwanie konwencjonalnym narracjom historycznym
⬤ poszerza perspektywę na historię Czarnych
⬤ angażująca i znacząca treść dla osobistych bibliotek
⬤ polecana wysoko przez czytelników
⬤ szybka dostawa i dobra jakość kopii.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że lektura bez wcześniejszej wiedzy może być trudna
⬤ kontrowersyjna tematyka może nie być odpowiednia dla wszystkich odbiorców
⬤ niektóre odniesienia do złożonych kontekstów historycznych mogą być trudne do zrozumienia dla zwykłych czytelników.

(na podstawie 31 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ancient and Modern Britons Vol.1

Zawartość książki:

Ktokolwiek wszedł do jednego z naszych Muzeów Antykwarycznych i spojrzał z ciekawością, a być może z rosnącym zainteresowaniem, na zwiędłe fragmenty kajaków, zachowane od całkowitego rozkładu przez torf, z którego zostały wykopane, - na kamienne głowice broni, których rękojeści zgniły dawno temu, - na krzemienne noże i groty strzał, na wysuszoną na słońcu ceramikę, na jaskrawe paciorki z bursztynu lub kolorowego szkła, na grzebienie i ozdoby ciekawie wyrzeźbione z kości i na wszystkie inne relikty odległej przeszłości - wkrótce, najprawdopodobniej, znalazł się w spekulacjach na temat natury ludzi, którzy tworzyli i używali tych rzeczy.

Same przedmioty są wyraźnie spokrewnione z bronią i ozdobami istniejących dzikich ras i wiemy, że ludzie niejasno określani jako starożytni Brytyjczycy, którym przypisuje się te przedmioty, sami byli spokrewnieni z takimi rasami przez wspólnotę zwyczajów. Nosili niewiele ubrań lub nie nosili ich wcale, tatuowali swoje ciała i twarze, malowali się na niebiesko lub zielono, a niektóre plemiona smarowały się rudą żelaza; mówi się, że niektórzy z nich byli kanibalami: - czy wszystkie te podobieństwa mogłyby istnieć, gdyby same rasy, choć obecnie daleko od siebie oddzielone, nie należały do wspólnego gatunku? Czy może istnieć wspólnota zwyczajów, widoczna w najdrobniejszych szczegółach, bez wspólnoty krwi?