Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia dokładną analizę dyspensacjonalizmu, argumentując za jego historycznymi korzeniami we wczesnych pismach chrześcijańskich i dokładną interpretacją tekstów biblijnych. Podczas gdy wielu recenzentów chwali jej informacyjny i dobrze zbadany charakter, jeden z krytyków oskarża autora o nadużywanie źródeł i brak wiarygodności.
Zalety:⬤ Bardzo pouczająca i dobrze zbadana
⬤ dostarcza dowodów na historyczne korzenie dyspensacjonalizmu
⬤ starannie obala błędne przekonania
⬤ przydatna do zrozumienia kluczowych doktryn
⬤ zawiera udokumentowane cytaty z wczesnych ojców kościoła.
Wady:Niektórzy uważają, że autor błędnie interpretuje lub wyrywa z kontekstu starożytne pisma, co prowadzi do obaw o wiarygodność przedstawionych argumentów.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Ancient Dispensational Truth: Refuting the Myth that Dispensationalism is New
Zawartość książki:
Nudny argument, że nauczanie dyspensacyjne jest „nowe”, od dziesięcioleci jest propagandą antydyspensacjonalistów, a wielu faktycznie w to wierzy. W tej fascynującej podróży przez wczesne pisma chrześcijańskie James C. Morris pokazuje, że nauczanie dyspensacyjne jest tak stare jak sam kościół.
Wielu próbuje zdyskredytować dyspensacjonalizm, twierdząc, że kościół nigdy nie nauczał go przed około 1830 rokiem. Takie twierdzenie jest absurdalne, ponieważ dowód, że jakakolwiek konkretna idea nigdy nie była nauczana w danym okresie, wymagałby wyczerpującego zbadania każdego nauczania, które miało miejsce w tym okresie. Nawet dla stosunkowo krótkiego okresu czasu takie wyczerpujące poszukiwania są oczywiście niemożliwe, a tym bardziej dla prawie osiemnastu stuleci.
Twierdzenie to zawiera jednak poważny fałsz. Polega ono na tym, że dokładność lub błąd doktryny można określić na podstawie tego, jak długo ludzie jej nauczali. Nie mamy prawa opierać naszych poglądów na niczym innym niż na samym Słowie Bożym. Wszystko inne jest fałszywym fundamentem.
Celem niniejszego studium jest zbadanie licznych przypadków doktryny dyspensacyjnej, która była wyraźnie nauczana w niektórych z najstarszych chrześcijańskich pism na temat proroctw biblijnych, które przetrwały do dnia dzisiejszego, a także w wielu innych prawdziwie starożytnych pismach chrześcijańskich.
