STARGATE SG-1 Ouroboros

Opinie czytelników

Książka otrzymała ogólnie pozytywne recenzje od fanów seriali Stargate SG-1 i Atlantis, z pochwałami za rozwój postaci, wierne dialogi i wciągającą fabułę. Pojawiają się jednak krytyczne uwagi dotyczące błędów gramatycznych, niespójności w interakcjach między postaciami oraz braku głębi w zakończeniu fabuły.

⬤ Wierne przedstawienie i rozwój postaci, oddające istotę oryginalnego serialu telewizyjnego.
⬤ Wciągająca i dobrze nakreślona historia, która zanurza czytelników w uniwersum Gwiezdnych Wrót.
⬤ Płynne dialogi, które odzwierciedlają głosy postaci z serialu.
⬤ Przyjemny zwrot akcji w alternatywnym wszechświecie, który dodaje emocji.
⬤ Dobre tempo i płynność narracji, które sprawiają, że trudno ją odłożyć.

⬤ Sporadyczne błędy gramatyczne i korektorskie.
⬤ Niespójności w interakcjach między postaciami, które mogą dezorientować czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali zakończenie za pozbawione głębi i rozwiązania.
⬤ Książka może być trudniejsza do zrozumienia dla tych, którzy nie są zaznajomieni z serią Atlantis, powodując zamieszanie.
⬤ Niektóre postacie, takie jak Teal'c, były opisywane jako cienkie lub jednowymiarowe, co prowadziło do niezadowolenia.

(na podstawie 59 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Starzy przyjaciele, nowi wrogowie.

Kiedy dr Daniel Jackson odkrywa lokalizację zaginionego laboratorium Pradawnych, pokusa zbadania sprawy okazuje się niemożliwa do odparcia...

W laboratorium odkrywa potężne urządzenie - prototypową technologię zaprojektowaną przez starożytnego wynalazcę Janusa, która ma zastąpić sieć Gwiezdnych Wrót. Ale kiedy urządzenie Ouroborus przypadkowo się aktywuje, generał O'Neill i jego zespół trafiają do nowego, niebezpiecznego świata, w którym przyjaciele nie zawsze są przyjaciółmi, a straszny wróg się porusza.

Teraz wszystko, co SG-1 musi zrobić, to przetrwać wystarczająco długo, aby znaleźć drogę do domu...

Kolejna ekscytująca przygoda Melissy Scott, współautorki przebojowej serii Stargate Atlantis Legacy.

Ouroboros.

Z trawy za nią dobiegło szuranie, a Daniel dołączył do nich, unosząc brwi, gdy spojrzał na kamień i jego oznaczenia.

"Ouroboros - powiedział.

"Co? Sam rzuciła mu przerażone spojrzenie.

"Wąż, który zjada własny ogon. Daniel przesunął się dalej wzdłuż kamiennej płyty, studiując rzeźbę. "To symbol nieskończoności, a także alchemii, przemiany materii w złoto lub materii w energię. A także -".

Spojrzał przez ramię, a jego uśmiech nagle stał się złośliwy.

"W mitologii ziemskiej jest związany z bogiem Janusem".

"Daj spokój - zaprotestował Sam, ale miało to pewien sens. Wszystko, co do tej pory widzieli o Janusie sugerowało, że był po prostu arogancki.

"Skoro zadał sobie tyle trudu, by ukryć swoje tajne laboratorium, dlaczego miałby wyryć swoje imię na drzwiach wejściowych...? ".