STARGATE SG-1 Barka niebios

Opinie czytelników

Książka jest dobrze przyjętym dodatkiem do uniwersum Stargate SG-1, chwalonym za szybką i wciągającą fabułę, która oddaje istotę postaci i ich dynamikę. SG-1 stawia czoła serii wyzwań w różnych światach, podkreślając motywy pracy zespołowej, przyjaźni i przygody. Pomimo bycia ekscytującym i wiernym oryginalnej serii, niektóre aspekty fabuły i portrety postaci otrzymały mieszane recenzje.

Charakteryzacja jest na miejscu, oddając istotę oryginalnych postaci SG-1. Tempo jest szybkie i pełne akcji, zapewniając ekscytujące wrażenia podczas czytania. Książka zawiera bogate historie i zachowuje wierność tradycji Stargate. Czytelnicy doceniają pracę zespołową i przyjaźnie przedstawione wśród bohaterów, zwłaszcza Jacka i Daniela. Jakość pisania została oceniona jako profesjonalna i przyjemna.

Niektórzy recenzenci uznali niektóre punkty fabuły za skomplikowane lub naciągane, kwestionując spójność z ustaloną wiedzą o Gwiezdnych Wrotach. Kilku zauważyło, że perspektywy niektórych postaci, zwłaszcza major Carter, były niewystarczające. Powszechną krytyką było to, że pierwsza połowa książki zaczęła się powoli, a niektórzy uważali, że liczbę wyzwań (bram) można było zmniejszyć.

(na podstawie 82 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

STARGATE SG-1 The Barque of Heaven

Zawartość książki:

Przez podziemia...

Tysiące lat temu, u szczytu swej potęgi, Władca Systemu Ra zarządził, że każdy Goa'uld pragnący mu służyć musi przejść wielką próbę. Zwycięstwo oznaczało władzę i prestiż, porażka oznaczała wygnanie i śmierć.

Podczas rutynowej wyprawy do opuszczonego świata Goa'uldów, SG-1 nieumyślnie rozpoczyna starożytną próbę Ra - a raz rozpoczętej próby nie można zatrzymać. Polegając na ogromnym bogactwie wiedzy dr Daniela Jacksona, pułkownik O'Neill musi prowadzić swój zespół od planety do planety, wykonując każde zadanie w wyznaczonym czasie. Nie ma odpoczynku, nie ma wytchnienia. Zatrzymanie się oznacza uwięzienie na zawsze w najdalszych zakątkach galaktyki, a porażka oznacza śmierć.

Zwycięstwo jest ich jedyną opcją w tym straszliwym teście wytrzymałości - próbie, która wystawi na próbę ich wolę, pomysłowość, a przede wszystkim więzi przyjaźni...

Barque of Heaven.

Jack rozejrzał się dookoła, przez małe chmurki jego oddechu skraplające się w nieruchomym, mroźnym powietrzu. Może ta nisza w ścianach tunelu zapewni kilka chwil wytchnienia. W korytarzu, przez który właśnie pędzili, nie było widać żadnego ruchu. Kolejny tunel skręcał w ciemność, oferując przynajmniej miejsce do ucieczki.

Jego drużyna zebrała się obok niego, z twarzami zwróconymi w stronę tuneli i czujnie wypatrując jakichkolwiek oznak pościgu. Carter balansowała na lewej nodze, skanując ciemność, zaprzeczając bólowi w prawej kostce, skręconej na zdradziecko śliskiej skale. Teal'c patrzył w przeciwnym kierunku, czujny jak zawsze, ale jego zmęczenie było widoczne w opadniętych ramionach i spowolnionych ruchach, a jego skóra miała niezdrowy, szarawy odcień.

Daniel opierał się o wilgotną ścianę, na jego twarzy malował się wyraz uporu, tak samo jak jego ciało zsuwało się po nierównych skałach. Jego lewa pięść wciąż była mocno zaciśnięta na bólu pod żebrami.

Jack przesunął się, bezskutecznie próbując rozluźnić mięśnie wzdłuż kręgosłupa i przeszywający ból, który był jego stałym towarzyszem przez całe życie.

Jak do cholery skończyliśmy w ten sposób?

Kątem oka dostrzegł ruch - dłoń Cartera, która podniosła się i zasygnalizowała, że zaraz zostaną odkryci.

Wciągnął haust zimnego powietrza, sięgnął i chwycił Daniela za koszulę, pomagając koledze z drużyny, gdy zataczali się w ślad za Teal'c'iem - zanurzając się w nieznane.

W ciągu kilku sekund SG-1 zniknęło w ciemności, a wieczna skała nie pozostawiła po sobie śladu.