STARGATE ATLANTIS Dead End

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje od fanów, pokazując mieszankę przyjemności i krytyki. Wielu czytelników doceniło dobrze napisane dialogi i spójność postaci, szczególnie w przypadku głównych bohaterów. Niektórzy jednak uważali, że fabuła była powolna lub pozbawiona emocji, co prowadziło do bardziej wypełniającego doświadczenia. Opinie na temat portretowania postaci, zwłaszcza w odniesieniu do McKaya i Shepparda, różniły się znacznie między czytelnikami.

⬤ Dobrze napisane dialogi z prawdziwym przedstawieniem postaci
⬤ wciągające zwroty akcji typowe dla serialu
⬤ trzymający w napięciu i zabawny
⬤ przyjemny jako tie-in dla fanów Stargate
⬤ solidne tropy przygodowe
⬤ rezonuje z fanami serialu.

⬤ Problemy z tempem, niektóre sceny wydawały się przeciągnięte
⬤ dostrzegalne niespójności postaci, szczególnie w przypadku McKaya i Shepparda
⬤ niektórzy czytelnicy uznali fabułę za nudną lub wypełnioną
⬤ nadużywanie niektórych terminów (takich jak „reckon”), które wydawały się nie mieć charakteru
⬤ zróżnicowana przyjemność z czytania w zależności od preferencji postaci.

(na podstawie 44 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Głębokie zamrożenie.

Pułkownik Sheppard i jego zespół, uwięzieni na planecie pochłanianej przez niekontrolowaną epokę lodowcową, odkrywają ludzi - i tajemnicę - od dawna lekceważonych przez starożytnych.

Ponieważ Gwiezdne Wrota nie działają, a ich Puddle Jumper jest uszkodzony, zespół Shepparda nie ma możliwości ucieczki przed zabójczym zimnem. Śmierć wydaje się nieunikniona, dopóki nie zostają uratowani przez Zapomnianych, ludzi porzuconych przez tych, którzy kiedyś ich chronili - a teraz skazanych na bycie świadkami powolnej śmierci ich świata.

Ale coś przerażającego nawiedza ich domy w tunelach. Kiedy Teyla znika, a Ronon ginie na śmiercionośnych lodowych równinach, Sheppard i McKay ryzykują utratę jedynej szansy na powrót do domu w desperackiej próbie odnalezienia przyjaciół i ocalenia Zapomnianych przed zagładą...

Dead End.

"To nie jest dobre", warknął Sheppard. "Och, to naprawdę nie jest dobre...".

HUD wyświetlił dziwne liczby. Skoczek przechylił się na bok, ocierając się o krawędź tunelu czasoprzestrzennego. McKay został szorstko rzucony na Ronona, gdy skoczek szaleńczo się przechylał.

"Co się dzieje? "krzyknęła Teyla.

"Zapytaj McKaya - warknął Sheppard, walcząc o kontrolę nad skoczkiem.

"Co? To nie moja wina - zaprotestował McKay, serce waliło mu z niepokoju. "To nie przydarzyło się MALP.

Odpinając się z trudem, McKay potknął się i podszedł do panelu kontrolnego w tylnej części skoczka - i o mało nie został rzucony prosto w niego przez świeże odchylenie w bok. "Trzymaj to na drodze, dobrze? ".

"Chcesz polecieć? "Sheppard wyglądał, jakby walczył o utrzymanie kontroli.

"Mamy ogromną utratę mocy - krzyknął McKay, desperacko przesuwając serię kontrolek. "Będziemy musieli użyć własnego zasilania skoczka, żeby się wydostać.

Teyla rzuciła mu ostre spojrzenie. "Możesz to zrobić? ".

"Jeśli nie, to mamy przechlapane.