
Becoming Cosmopolitan
Dziedzictwo chrześcijańskiej misji wydaje się nie podlegać dyskusji. Kościoły zachodnie niosły ze sobą imperialistyczne i rasistowskie założenia, gdy ewangelizowały i zachęcały do tworzenia rdzennych kościołów.
Pośród tych realiów zakorzeniła się inna wrażliwość. Jak pokazuje historia Virginia Theological Seminary, misjonarze, którzy byli absolwentami, dostosowywali się do okoliczności kontekstowych w sposób, który podważał zachodnie założenia. Misja zachęcała do tworzenia kosmopolitycznych więzi opartych na wzajemności.
Droga do takich relacji nie była prosta i nie zawsze łatwa do przebycia. Jednak w ciągu dwustuletniej historii seminarium kosmopolityczny kierunek stał się widoczny na kilku kontynentach.
Gdy misjonarze wracali do domu, a liderzy i studenci z zagranicy odwiedzali seminarium, ideał kosmopolitycznych relacji rozprzestrzeniał się. Stało się to oczywiste, gdy kościoły misyjne przybrały lokalną formę i kontrolę. Został wzmocniony, gdy zachodnie kościoły badały wymiary sprawiedliwości społecznej.
Amerykańska edukacja teologiczna potwierdziła rzeczywistość różnorodności i przekształciła swoją pedagogikę w doceniający sposób. Książka ta śledzi epicką zmianę w misji i edukacji teologicznej mierzoną wzrostem kosmopolityzmu w życiu Virginia Theological Seminary.