Stacey w rękach gniewnego Boga

Opinie czytelników

Stacey in the Hands of an Angry God to dystopijna powieść, która bada skrajne podziały polityczne w Ameryce, szczególnie przez pryzmat praw kobiet w przyszłości, w której czerwone stany narzucają surowe prawa pod wpływem religijnego ekstremizmu. Historia podąża za Stacey, studentką prawa, która porusza się po tym opresyjnym krajobrazie i walczy z niesprawiedliwymi przepisami. Autor, Tom Keech, jest chwalony za wciągającą fabułę i głębokie zrozumienie emocji młodych ludzi.

⬤ Wciągająca fabuła, która sprawia, że czytelnicy przewracają kolejne strony. # Mocny rozwój postaci, szczególnie nastolatków z problemami.
⬤ Istotna i prowokująca do myślenia eksploracja bieżących kwestii politycznych w dystopijnej scenerii.
⬤ Intrygujące zwroty akcji, które oferują świeże spojrzenie na dynamikę społeczną.
⬤ Potencjał na większą serię, która uchwyci trwające narracje.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać założenie za trudne do uwierzenia lub zbyt dramatyczne.
⬤ Przedstawienie skrajności politycznych może nie współgrać ze wszystkimi odbiorcami, szczególnie tymi, którzy uważają, że ich poglądy są fałszywie reprezentowane.
⬤ Skupienie się na prawach kobiet w czerwonych stanach może wydawać się jednostronne, bez głębszej eksploracji kwestii w niebieskich stanach.
⬤ Narracja może wywołać dyskomfort u czytelników wrażliwych na tematy polityczne.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Stacey in the Hands of an Angry God

Zawartość książki:

Fundamentalistyczny kaznodzieja o mizoginicznych skłonnościach przejmuje kontrolę nad legislaturą Kansas i zaczyna uchwalać prawa mające na celu podporządkowanie kobiet.

Studentka prawa Stacey Davenport rozpoczyna polityczny opór i nawiązuje romans z idealistycznym, żonatym ustawodawcą, który samotnie przeciwstawia się najgorszym z tych środków. Ale gdy pasja jej kochanka powoli przekształca się w niekontrolowaną zazdrość, jego głęboko zakorzeniona potrzeba kontrolowania jej pokonuje wszelkie ograniczenia polityczne i religijne.

Dopiero wtedy zdaje sobie sprawę, że dysfunkcyjna rodzina, którą pogardzała i której unikała przez wiele lat, jest jej jedyną nadzieją.