Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia kompleksową narrację historyczną St. Mark's Place w Nowym Jorku, łącząc osobiste doświadczenia autora z szeroko zakrojonymi badaniami nad ewolucją dzielnicy na przestrzeni lat. Wielu recenzentów wyraża nostalgię za tętniącą życiem kulturą East Village, zwracając uwagę na wciągającą prozę książki i wszechstronne przedstawienie jej historii.
Zalety:Wnikliwe badania, wciągający i płynny styl pisania, bogate spostrzeżenia historyczne, wywołuje nostalgię zarówno u mieszkańców, jak i odwiedzających, łączy osobiste anegdoty z obszerną historią, piękna twarda oprawa, oddaje istotę kultury East Village.
Wady:Niektóre punkty widzenia mogą być stronnicze ze względu na osobiste doświadczenia autora, mogą bardziej rezonować z mieszkańcami lub byłymi mieszkańcami niż nowymi czytelnikami, a niektóre elementy historyczne mogą być słodko-gorzkie dla osób przywiązanych do przeszłości dzielnicy.
(na podstawie 70 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
St. Marks Is Dead: The Many Lives of America's Hippest Street
Zawartość książki:
St. Marks Place w Nowym Jorku był miejscem narodzin niezliczonych ruchów artystycznych i politycznych.
To tutaj Frank O'Hara się bawił, Emma Goldman spiskowała, a Velvet Underground zawodził. Ale każde pokolenie niepoprawnych mieszkańców wierzy, że ich epoka, a nie żadna inna, wyznaczyła szczyt ulicy. To idiosynkratyczne dzieło reportażowe opowiada wielowarstwową historię ulicy - od jej początków jako kolonialnego holenderskiego dyrektora generalnego Petera Stuyvesanta do dzisiejszego hipsterskiego placu zabaw - zorganizowanego wokół tych kluczowych momentów, kiedy krytycy ogłosili, że "St.
Marks jest martwy". "W narracji wzbogaconej setkami wywiadów i dziesiątkami rzadkich zdjęć, Ada Calhoun, rodowita mieszkanka St.
Marks, przedstawia sylwetki kultowych postaci, od W.H. Audena po Abbie Hoffman, od Keitha Haringa po Beastie Boys i wielu innych. Autorka dowodzi, że St.
Marks było elitarnym adresem, rajem dla imigrantów, strefą wojny mafijnej, rajem dla hipisów i tłem dla filmu Kids - ale zawsze było miejscem, które outsiderzy nazywają domem. Ta idiosynkratyczna praca oferuje odważne nowe spojrzenie na gentryfikację, miejską nostalgię i ewolucję społeczności.
