St. Albans

Opinie czytelników

Książka została doceniona za bogate przedstawienie historii i znaczenia kulturowego St Albans, Queens, a także za cenną zawartość graficzną. Wielu recenzentów doceniło nostalgię wywołaną u tych, którzy dorastali w okolicy, podkreślając jednocześnie dogłębne badania autora i zrozumienie ewolucji społeczności.

Doskonałe zdjęcia, nostalgiczne wspomnienia dla mieszkańców, świetna perspektywa historyczna, interesująca eksploracja zmian w społeczności, cenny wgląd w pomijaną historię Ameryki.

Niektóre recenzje nie wspomniały o konkretnych wadach, więc wydaje się, że nie zidentyfikowano żadnych znaczących wad.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Gdy kolonialni nowojorczycy rozszerzyli swoje możliwości mieszkaniowe i zatrudnienia poza Dolny Manhattan i Brooklyn, południowo-wschodnie Queens stało się celem dla holenderskich i angielskich rodzin, które chciały więcej ziemi i lepszego życia. Poza granicami wioski Jamaica w Queens pojawiła się społeczność ludzi sukcesu - rolników i przedsiębiorców - którzy założyli St.

Albans w 1899 roku. Boom mieszkaniowy w latach 20. i 30.

w Queens przyciągnął do St.

Albans więcej mieszkańców z europejskim dziedzictwem. Jankeski slugger Babe Ruth spędzał tak dużo czasu w St.

Albans Golf and Country Club, że wielu mieszkańców okolicy myślało, że tam mieszka. Tymczasem przymierze rasowe w Addisleigh Park, zamożnej części St. Albans, groziło trzymaniem Afroamerykanów z dala od dzielnicy, dopóki rząd federalny nie zdelegalizował tej praktyki w 1948 roku.

Z biegiem czasu wielu afroamerykańskich muzyków jazzowych i artystów, wraz z rodzinami z klasy średniej i robotniczej, nazwało St. Albans domem. Obecnie St.

Albans jest dzielnicą zamieszkałą głównie przez afroamerykańską i karaibską klasę średnią, która nadal nawiązuje do swojej ambitnej przeszłości poprzez silne powiązania z grupami biznesowymi, obywatelskimi, politycznymi i religijnymi.