Middle English Biblical Poetry: Romance, Audience and Tradition
Średniowieczna Anglia miała kwitnącą kulturę przepisywania Biblii w sztuce, dramacie i literaturze łacińskiej, francuskiej i angielskiej. Średniowieczna angielska poezja biblijna była centralnym elementem tej kultury i chociaż wiersze te ucierpiały z powodu krytycznego zaniedbania, czasami odrzucane jako zwykła parafraza, są one bogate, innowacyjne i politycznie zaangażowane.
Czytane w tych samych szlacheckich i arystokratycznych domach, co świeckie romanse, wiersze biblijne zapożyczają i adaptują wątki i motywy romansowe, przedstawiają egzotyczne scenerie inspirowane romansami i mają podobne obawy: reputację, porządek, rodzinę i małżeństwo. Ta książka bada sześć wierszy z XIII i XIV wieku, które opowiadają epizody ze Starego Testamentu: balladowe Iacob i Iosep, dwa żywoty Adama i Ewy; aliteracyjna wersja historii Zuzanny, Pistel of Susan; oraz cierpliwość i czystość poety Gawaina. Każdy rozdział identyfikuje nowe źródła i wpływy dla wierszy, w tym z glos biblijnych i ilustracji rękopisów.
Książka bada również relacje wierszy ze współczesnymi kulturami literackimi i religijnymi, w tym ze świeckim romansem, i oferuje nowe odczytanie każdego wiersza i jego funkcji kulturowych, pokazując, w jaki sposób wypełniają one przepaść między średniowieczną chrześcijańską Anglią a Żydami i poganami przedchrześcijańskiego świata śródziemnomorskiego. Uwzględnia również konteksty czytania, argumentując, że wiersze i ich rękopisy zawierają wskazówki dotyczące klasy społecznej i płci ich odbiorców domowych.