Srebrne kamyki

Opinie czytelników

Książka „Silver Pebbles” otrzymała mieszane recenzje od czytelników. Niektórzy doceniają jej wyjątkową fabułę i rozwój postaci, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej tajemniczości i wciągającej fabuły.

Wciągający lokalny koloryt, humor, zabawna historia, unikalne podejście do kryminału, dobry rozwój postaci, szybkie tempo i satysfakcjonująca lektura.

Niewiele tajemnic, niektórzy uważają, że jest nużąca i powtarzalna, starszy styl pisania może nie wszystkim przypaść do gustu, odczuwalny spadek jakości w porównaniu do poprzednich dzieł.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Silver Pebbles

Zawartość książki:

Druga część serii z inspektorem policji w Bazylei Peterem Hunkelerem. Elegancki młody Libańczyk z diamentami w torbie jedzie pociągiem z Frankfurtu do Bazylei, a w drodze powrotnej jest mułem narkotykowym.

Na dworcu w Bazylei czeka na niego Hunkeler, który otrzymał cynk od niemieckiej policji. Kurierowi udaje się dostać do dworcowej toalety i spłukać kamienie. Erdogan, młody turecki pracownik kanalizacji, znajduje diamenty w rurach pod dworcem.

Dla niego oznaczają one bogactwo i mały hotel, który zawsze chciał kupić w pobliżu rodzinnej wioski.

Dla jego starszej szwajcarskiej przyjaciółki Eriki, zatrudnionej przy kasie w supermarkecie, kamienie oznaczają koniec ich wspólnego życia. Wie, że Erdogan ma żonę i dzieci w Turcji.

Dla kuriera znalezienie kamieni jest kwestią życia i śmierci. Jego pracodawcy są w drodze, by „uporządkować sprawy”. Dla Hunkelera kamienie są jedynym sposobem na dotarcie do ludzi stojących za handlem narkotykami.

Okazuje się, że są wśród nich nie tylko gangi narkotykowe, ale także bankierzy i politycy wysoko postawieni w łańcuchu pokarmowym Bazylei. To opowieść o zwykłych ludziach przypadkowo wciągniętych w wir zbrodni, jak Hank i Jacob w Prostym planie Scotta Smitha czy nawet Guy Haines w Nieznajomych z pociągu Patricii Highsmith. Co niezwykłe i odświeżające, nikt nie ginie.