Ocena:

„Brought Down” Simona Constama to zbiór poezji, który łączy w sobie humor i patos, badając związek autora z jego żydowską wiarą. Wiersze odzwierciedlają poszukiwanie autentyczności i samookreślenia w judaizmie, skłaniając do głębokich przemyśleń i dialogu na temat duchowości i tradycji. Czytelnicy znajdą tematy, które można odnieść, a obrazy uderzające, tworząc intymne doświadczenie czytelnicze, które rezonuje na wielu poziomach.
Zalety:Zbiór jest dobrze napisany z zachwycającą poezją, która jest zarówno łatwa do odczytania, jak i prowokująca do myślenia. Charakteryzuje się pięknym językiem i łagodnym rytmem, fascynującymi obrazami oraz mieszanką humoru i powagi. Eksploracja głębokich duchowych i historycznych tematów sprawia, że jest ona uniwersalna, co prowadzi do intymnego i wnikliwego doświadczenia czytelniczego. Wielu czytelników poczuło się osobiście poruszonych wierszami, z których szczególnie ulubione podkreślały ich głębię.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą początkowo wahać się przed przeczytaniem książki poetyckiej, zwłaszcza jeśli nie identyfikują się z wiarą żydowską. Podczas gdy wiersze angażują się w określone tematy kulturowe i religijne, niektórym może być trudno w pełni połączyć się z nimi, jeśli nie mają podstawowej wiedzy lub zainteresowania tradycjami żydowskimi. Istnieje również sugestia, że praca może nie być odpowiednia dla tych, którzy wolą bardziej proste narracje.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Brought Down
Charakteryzując się przyznaniem się do zwątpienia w Boże pragnienie lepszego świata i gotowością do postrzegania żydowskiej tradycji jako niezbędnej, Brought Down zmaga się z codziennym życiem jako mocno wierzący i wciąż dumny z żydowskiej tożsamości. W wielkiej żydowskiej tradycji pociągania Boga do odpowiedzialności i nie ustępowania w gniewie wobec Niego, tematy tej książki są uniwersalne: wiara, praktyka religijna, przebaczenie, historia i znaczenie wiary.
Książka ta uznaje również, że tradycje religijne są dziś jeszcze ważniejsze w naszym życiu niż Bóg. Znajdziesz tu ludzi, którzy są zdezorientowani, przestraszeni, zdeterminowani, by być swoimi własnymi panami, uwięzieni przez odwieczne zwyczaje, ale nigdy nie tracą siły i determinacji, by widzieć jasno, kochać Boga, szanować to, co najlepsze w tradycjach, tworzyć lepszy świat. Wiersze zostały napisane w ciągu dwunastu lat.
Zrodziły się z trwających całe życie religijnych skłonności, dziesięcioletniego okresu ortodoksyjnej żydowskiej obserwacji, który już minął, oraz przekonania, że modlitwa i poezja nie są jednym i tym samym; że to poezja głębiej odnosi się do naszych obaw. Nie omieszkasz rozpoznać siebie w tych zmaganiach.