Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Civil Affairs: Soldiers Become Governors (Book Two)
Jako historia dokumentalna, niniejszy tom ilustruje ewolucję polityki i praktyki spraw cywilnych na śródziemnomorskich i europejskich teatrach działań podczas II wojny światowej. Zajmuje się planowaniem i operacjami armii amerykańskiej i anglo-amerykańskiej w sferze stosunków z ludnością cywilną w niektórych wyzwolonych i podbitych krajach w Europie podczas wojny, przed inwazją na Niemcy. Chociaż przed II wojną światową armia nie uważała przygotowania do spraw cywilnych za niezbędne, podczas wojny utworzyła Wydział Spraw Cywilnych na poziomie Departamentu Wojny, aby koordynować całe planowanie i szkolenie w zakresie spraw cywilnych. Po raz pierwszy zorganizowano szeroko zakrojone programy rekrutacyjne i szkoleniowe, a sekcje personelu G-5 (sprawy cywilne i rząd wojskowy) zostały dodane na poziomie armii teatralnej, korpusu i dywizji. Żołnierze stali się nie tylko administratorami życia cywilnego dla natychmiastowych potrzeb armii, ale także wykonawcami, a czasem proponentami, krajowej i międzynarodowej polityki politycznej. Ta szersza rola wynikała z niezdolności aliantów do uzgodnienia konkretnych celów politycznych do czasu zakończenia aktywnych działań wojennych, jeśli w ogóle. W tej pustce politycznej amerykańskie i brytyjskie władze wojskowe były często odpowiedzialne za stopniowe przejście do powojennego porządku krajowego i międzynarodowego, z jedynie ogólnymi wytycznymi ze strony wyższych władz.
Materiały przedstawione w części I, dotyczącej etapu przygotowawczego i organizacyjnego, sugerują, że decyzja prezydenta o powierzeniu odpowiedzialności za sprawy cywilne armii wynikała z faktu, że władze cywilne nie były gotowe do podjęcia misji. Dokumenty zamieszczone w części II ukazują trudności w dopasowaniu instytucji cywilnych do kontekstu bitwy i ram wojskowych, wskazując tym samym na dodatkowe przesłanki przemawiające za pozostawieniem władzom wojskowym wyłącznej kontroli. Część III ujawnia, że pomimo tego doświadczenia, władze alianckie planujące wyzwolenie krajów północno-zachodniej Europy nadal proponowały przekazanie spraw cywilnych lokalnym władzom cywilnym, o ile było to możliwe. W części IV omówiono operacje, które pokazują, że warunki podczas działań wojennych i bezpośrednio po nich sprawiły, że alianci musieli udzielić tym władzom znacznej pomocy w zakresie spraw cywilnych. Zestawienie dokumentów wydaje się jasno wskazywać, że kwestia administracji wojskowej i cywilnej była znacznie mniej istotna niż kwestia wartości wojskowych i cywilno-politycznych, i to właśnie w tym ostatnim obszarze pojawiły się najpoważniejsze trudności. KLUCZOWE ZAGADNIENIA: 1. Spory o cywilną lub wojskową kontrolę nad sprawami cywilnymi (rozdz. I) 2. Cywilne działania cywilne we francuskiej Afryce Północnej i stopniowe zaangażowanie wojskowe (rozdz. II) 3.
Utworzenie organizacji wojskowej podejmującej działania w sprawach cywilnych (rozdz. III-VI) 4. Operacje rządu wojskowego/spraw cywilnych we Włoszech (rozdziały VII-XXI) 5. Planowanie operacji cywilnych w Europie (rozdz. XXII-XXIV) 6. Wojskowe operacje rządowe/sprawy cywilne w Europie Zachodniej (rozdz. XXV-XXXII)