Righteous Demagogues: Populist Politics in South Asia and Beyond
Righteous Demagogues bada przyczyny, dynamikę i konsekwencje populistycznej polityki w Azji Południowej i poza nią. Argumentuje, że populistyczne mobilizacje są zakorzenione w kryzysie reprezentacji, a populizm jest objawem, a nie przyczyną złego stanu demokracji.
Populistyczni przywódcy, formułując swoje apele, odwołują się do umowy moralnej - że państwa są zobowiązane do naprawienia pewnych rodzajów nierówności - i obiecują jej przywrócenie w sposób, który rezonuje z wyborcami ponad podziałami partyjnymi i społecznymi, prowadząc do zmiany systemu partyjnego. W zależności od tego, jak szeroko populistyczne apele rezonują, pojawiają się różne rodzaje populizmu, z konsekwencjami od odrzucenia populistów po różne formy demokratycznego regresu. Książka analizuje dynamikę polityki populistycznej głównie poprzez cztery przypadki w Azji Południowej.
Pod koniec lat 60. Indira Gandhi w Indiach i Zulfiqar Bhutto w Pakistanie przeprowadzili lewicowe mobilizacje populistyczne przeciwko de facto oligarchicznym reżimom Partii Kongresowej i rządowi Ayuba Khana, mobilizując robotników, chłopów i rodzącą się klasę średnią przeciwko powszechnemu wykluczeniu i nierównościom.
W połowie 2010 r. Narendra Modi i Imran Khan dokonali dodatkowej populistycznej mobilizacji prawicy, mobilizując różne klasy średnie odpowiednio w Indiach i Pakistanie przeciwko postrzeganej korupcji i nierówności.
W książce zastosowano ramy i typologię w celu wyjaśnienia przyczyn, dynamiki i konsekwencji populizmu w Ameryce Łacińskiej, Europie i Stanach Zjednoczonych.
