Spotkajmy się przy fontannie: Wewnętrzna historia centrum handlowego

Opinie czytelników

Książka „Meet Me at the Fountain” oferuje nostalgiczne spojrzenie na historię i kulturowe znaczenie centrów handlowych w Ameryce. Podczas gdy niektórzy czytelnicy docenili kompleksowe badania autora i sugestywne opowiadanie historii, inni uznali narrację za chaotyczną i nadmiernie skoncentrowaną na kwestiach społecznych, w szczególności rasizmie, bez wystarczających dowodów. Książka ukazuje ewolucję centrów handlowych przez różne pryzmaty, ale czasami zmaga się ze strukturą i spójnością.

** Potężna nostalgia dla tych, którzy doświadczyli kultury centrów handlowych w latach 80. i 90. ** Kompleksowe badania nad historią, architekturą i kulturowym wpływem centrów handlowych. ** Interesujące spostrzeżenia na temat roli centrów handlowych w życiu na przedmieściach i ich ewolucji w czasie. ** Wciągający styl pisania, który łączy historię z odniesieniami do popkultury.

** Narracja może wydawać się chaotyczna i pozbawiona wyraźnej struktury. ** Niektórzy czytelnicy uznali, że eksploracja kwestii społecznych, w szczególności rasizmu, była bezpodstawna i rozpraszająca. ** Niektóre sekcje mogą być suche i mniej wciągające niż inne, co prowadzi do spadku entuzjazmu czytelników. ** Krytyka skupienia się na architekturze kosztem dyskusji ekonomicznych dotyczących działalności centrów handlowych.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Meet Me by the Fountain: An Inside History of the Mall

Zawartość książki:

Wyróżniona w konkursie Porchlight Business Book Awards

"Inteligentna i przystępna historia kultury" - Los Angeles Times.

"Fantastyczne badanie tego, co stało się centrum handlowym... wyobrażając sobie bardziej znaczące publiczne życie po życiu dla naszych centrów handlowych" - Vulture.

Portret - na zmianę celebrujący, sceptyczny i zaskakująco poruszający - jednej z najbardziej kultowych amerykańskich instytucji, od autora, który "może być najbardziej wpływowym krytykiem designu piszącym obecnie" (LARB).

Niewiele miejsc było tak nostalgizowanych lub tak oczernianych jak centra handlowe. Od czasu swoich narodzin w latach 50. ubiegłego wieku wyrosły one na świątynie handlu, agory przedmieść. W czasach swojej świetności okazały się potężną atrakcją dla kreatywnych myślicieli, takich jak Joan Didion, Ray Bradbury i George Romero, którzy rozumieli atrakcyjność centrów handlowych zarówno jako krytycy, jak i konsumenci. Jednak dziś, pośród wstrząsów kryzysów finansowych i globalnej pandemii, a także wzrostu sprzedaży detalicznej online, dystopijna łupina opuszczonego centrum handlowego stała się jednym z obrazów definiujących naszą erę. Konwencjonalna mądrość głosi, że centrum handlowe jest martwe. Ale czym tak naprawdę było centrum handlowe? I czy pogłoski o jego upadku są mocno przesadzone?

W swoim uznanym The Design of Childhood Alexandra Lange odkryła historie zabawek, sal lekcyjnych i placów zabaw. Teraz kieruje swoje bystre oko na inny temat, który tylko wydaje nam się, że znamy. Opisuje powojenny wynalazek centrów handlowych przez architektów i kupców, ujawniając, w jaki sposób projekt tych rynków odegrał integralną rolę w ich kulturowym wzroście. W przenikliwym opisie Lange centrum handlowe staje się na nowo dziwne i bogate w sprzeczności: Centra handlowe są środowiskami zarówno wolności, jak i wykluczenia - konsumpcjonizmu, ale także społeczności. Poznaj mnie przy fontannie to bardzo zabawna i sugestywna promenada przez historię powstania, upadku i ciągłej rewolucji centrum handlowego, dla czytelników z każdego pokolenia.