Społeczność muzułmańska w brytyjskim systemie edukacji. Jakie wyzwania stoją przed szkołami państwowymi?

Oryginalny tytuł:

The Muslim Community in the British Educational System. Which Challenges Have to Be Faced by State Schools?

Zawartość książki:

Essay aus dem Jahr 2012 im Fachbereich Anglistik - Kultur und Landeskunde, Note: 1,7, Universitat Potsdam (Anglistik/Amerikanistik), Sprache: Deutsch, Abstrakt: Niskie wyniki w nauce uczniów muzułmańskich są obecnie nadal problemem w Wielkiej Brytanii i oczywiście, ponieważ wielu z nich mieszka w Anglii od pokoleń, nie może to być uzasadnione jedynie niedawnym przybyciem do Anglii. W związku z tym przeprowadzono różne badania w celu zbadania innych przyczyn, które mogą być odpowiedzialne za nierówne osiągnięcia wśród uczniów pochodzenia muzułmańskiego i niemuzułmańskiego.

Kwestie te wymagają bardziej fundamentalnych zmian pedagogicznych i praktycznych w angielskich szkołach państwowych. Według spisu powszechnego z 2001 roku populacja muzułmańska w Wielkiej Brytanii liczyła około 1,6 miliona osób. W 2010 roku liczba ta została oszacowana w raporcie Pew Forum na około 2,9 miliona, co oznacza, że w ciągu dziewięciu lat prawie się podwoiła.

Biorąc pod uwagę ten ogromny wzrost, staje się oczywiste, że liczba muzułmańskich uczniów w angielskich szkołach również wzrośnie.

W związku z tym pojawia się następujące pytanie: Z jakim wyzwaniem musi zmierzyć się angielski państwowy system szkolnictwa w związku z rosnącą liczbą muzułmańskich uczniów? Do czasu uchwalenia pierwszej ustawy o edukacji w 1870 r., Kościół Anglii głównie decydował o edukacji w Anglii. Następnie państwo zaczęło przejmować odpowiedzialność, wykazując zaangażowanie w zapewnienie edukacji na skalę krajową i wspierając finansowo różne szkoły kościelne.

Dzięki tej ustawie o edukacji założono szkoły z zarządem i wybrano rady szkolne na poziomie lokalnym. Po kolejnej ustawie oświatowej z 1944 r. znaczna część odpowiedzialności za edukację spoczęła w rękach państwa.

W związku z tym lokalne władze oświatowe, takie jak powiaty lub rady okręgowe, miały organizować te szkoły. Jedynym ich obowiązkiem było "stałe zaangażowanie w edukację religijną w ramach ogólnego systemu państwowego" (Nielsen 54). W konsekwencji herbata.