Społeczeństwo akwizycyjne

Opinie czytelników

W recenzjach podkreślono aktualność książki R.H. Tawneya „The Acquisitive Society”, kładąc nacisk na krytykę kapitalizmu przemysłowego i etycznych obowiązków związanych z gromadzeniem bogactwa. Podczas gdy wielu recenzentów docenia ważne spostrzeżenia zawarte w książce, niektórzy wyrażają obawy co do jej czytelności ze względu na złożoną strukturę zdań i treść przeplataną obcymi materiałami.

⬤ Pomysły są nadal bardzo aktualne, odnosząc się do kwestii społecznych, gospodarczych i środowiskowych.
⬤ Krytyka kapitalizmu przemysłowego przez Tawneya jest uważana za wnikliwą i ważną.
⬤ Książka łączy się ze współczesnymi dyskusjami na temat nierówności majątkowych i etyki kapitalizmu.
⬤ Język jest opisywany jako płynny i czytelny pomimo pewnych technicznych elementów.

⬤ Niektórzy recenzenci uważają, że struktura zdań jest zawiła i trudna do zrozumienia.
⬤ Problemy z niektórymi wydaniami, które mieszają treści z innych tekstów, prowadząc do zamieszania.
⬤ Tematyka, choć ważna, może być trudna do wyodrębnienia ze względu na styl.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Acquisitive Society

Zawartość książki:

The Acquisitive Society została napisana przez R. H.

Tawneya i opublikowana w 1920 roku. Tawney krytykuje w niej samolubny indywidualizm współczesnych społeczeństw przemysłowych. Argumentuje, że kapitalizm korumpuje poprzez promowanie ekonomicznego interesu własnego, prowadząc do bezcelowej produkcji w odpowiedzi na chciwość i nienasyconą akwizycję, a tym samym do wypaczeń industrializmu.

Twierdzi ponadto, że nacjonalizm prowadzi do wypaczenia imperializmu i nieuchronnie nieudanej strategii równowagi sił, co skutkuje niepotrzebnymi wojnami. Powszechnie mówi się, że charakterystyczną cnotą Anglików jest ich zdolność do trwałej praktycznej aktywności, a ich charakterystyczną wadą niechęć do sprawdzania jakości tej aktywności poprzez odniesienie do zasad. Są niedbali o teorię, przyjmują podstawy za pewnik i są bardziej zainteresowani stanem dróg niż ich miejscem na mapie.

I można śmiało argumentować, że w zwykłych czasach to połączenie intelektualnej łagodności z praktyczną energią jest wystarczająco użyteczne, aby wyjaśnić, jeśli nie usprawiedliwić, spokój, z jakim jego posiadacze znoszą krytykę bardziej odważnych umysłowo narodów. Jest to nastrój tych, którzy dobili targu z losem i są zadowoleni z tego, co oferuje, bez ponownego otwierania umowy. Pozostawia umysł wolny, by mógł bez przeszkód koncentrować się na zyskownych działaniach, ponieważ nie rozprasza go zamiłowanie do nieopłacalnych spekulacji.

Można powiedzieć, że większość pokoleń kroczy ścieżką, której ani nie tworzą, ani nie odkrywają, ale akceptują; najważniejsze jest to, że powinni maszerować. Mrugające oczy noszone przez Anglików pozwalają im maszerować tym bardziej stabilnie wzdłuż utartej {2} drogi, nie będąc niepokojonym przez ciekawość co do celu ich podróży.