Ocena:

Sztuka „Spinning Into Butter” autorstwa Rebecci Gilman porusza tematy relacji rasowych i złożoności politycznie poprawnych postaw w środowisku uniwersyteckim. Podczas gdy niektórzy recenzenci chwalą jej głębię i trafność, inni krytykują ją za nadmierny dydaktyzm i operę mydlaną.
Zalety:Sztuka jest poruszająca i prowokuje do myślenia, poruszając ważne kwestie ukrytego rasizmu i politycznej poprawności. Charakteryzuje się silnym rozwojem postaci i wnikliwym komentarzem na temat rasy i dynamiki władzy w środowisku akademickim. Wielu uważa ją za istotny i niezbędny dodatek do dyskusji na temat stosunków rasowych.
Wady:Krytycy twierdzą, że gra może być kaznodziejska, skupiając się na melodramacie i romantycznych wątkach, które odwracają uwagę od głównych tematów. Niektórzy uważają, że niedokładnie przedstawia współczesne perspektywy rasowe i przesadnie podkreśla pewne kwestie, co prowadzi do braku autentyczności w motywacjach postaci.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Spinning Into Butter: A Play
Rozgrywająca się na kampusie uniwersyteckim w Vermont, Spinning into Butter to nowa sztuka ważnego młodego amerykańskiego dramaturga, która bada niebezpieczeństwa zarówno rasizmu, jak i politycznej poprawności w dzisiejszej Ameryce w sposób, który jest jednocześnie głęboki, niepokojący, mrocznie komiczny i głęboko katartyczny.
Rebecca Gilman rzuca wyzwanie naszym uprzedzeniom dotyczącym relacji rasowych, pisząc o liberalnej dziekan studentów o imieniu Sarah Daniels, która bada przypinanie anonimowych, wyraźnie rasistowskich listów na drzwiach jednego z niewielu afroamerykańskich studentów uczelni. Oszałamiające odkrycie, że na kampusie znajduje się zjadliwy rasista, zmusza Sarah, wraz z innymi członkami wydziału i studentami, do zbadania swoich uczuć na temat rasizmu, prowadząc do zaskakujących odkryć i bolesnych spostrzeżeń, które będą przykuwać uwagę i prowokować czytelnika, jak chyba żadna sztuka od czasu Oleanny Davida Mameta.
Sztuka Spinning into Butter miała swoją światową premierę w Goodman Theatre w Chicago w maju 1999 roku, a w kwietniu 2000 roku zostanie wystawiona w Vivian Beaumont Theater w Lincoln Center w Nowym Jorku.