Spacerem do Vermont: Z Times Square w Góry Zielone - przygoda w drodze do domu

Opinie czytelników

Książka „Walking to Vermont” autorstwa Christophera Wrena to wciągająca opowieść o jego podróży z Nowego Jorku do Vermont, refleksji nad przejściem na emeryturę podczas wędrówki przez różne krajobrazy, w tym Szlak Appalachów. Wielu czytelników uznało ją za interesującą lekturę z odniesieniami historycznymi i osobistymi spostrzeżeniami, choć niektórzy krytykowali niektóre opisy postaci i części narracji.

Czytelnicy docenili wciągającą fabułę książki, odniesienia historyczne, łatwość czytania oraz szczere refleksje autora na temat emerytury i ludzkich doświadczeń. Zapewnia ona wnikliwą relację z wędrówek i zmian w życiu, dzięki czemu jest przyjemna dla osób zainteresowanych podobnymi tematami.

W niektórych recenzjach zwrócono uwagę na opisy kobiet na szlaku, które uznano za niestosowne i nadmiernie skupione na atrybutach fizycznych. Ponadto kilku czytelników wspomniało, że narracja zaczynała się powoli lub utknęła w pewnych momentach, szczególnie w środkowych rozdziałach.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Walking to Vermont: From Times Square Into the Green Mountains -- A Homeward Adventure

Zawartość książki:

Wybitny były korespondent zagraniczny przechodzi na emeryturę, przemierzając samotnie pieszo prawie czterysta mil i odkrywając Amerykę niemal tak egzotyczną, jak miejsca, z których niegdyś pisał.

Podróżując z nieporęcznym plecakiem i żywą ciekawością, Christopher Wren żegna się z newsroomem New York Timesa w centrum Manhattanu i wędruje Broadwayem, przez Harlem, Bronx i zamożne nowojorskie przedmieścia hrabstw Westchester i Putnam. Gdy jego wędrówka prowadzi go do doliny rzeki Housatonic w Connecticut, Berkshires w Massachusetts, Zielonych Gór w Vermont i wzdłuż bukolicznego brzegu rzeki w New Hampshire, uciążliwe wyzwania stają się równie emocjonalne, co fizyczne.

Wren gubi drogę w podmiejskim gąszczu rezydencji za milion dolarów, unika pędzących kierowców, szuka spokoju w klasztorze, drży w deszczową noc wśród ruin Shakerów, obozuje na podwórku nieznajomego, sprzedaje ciasteczka i wodę od dobrego samarytanina, chłonie wiedzę o Appalachach i długich szlakach, poci się w górach i ląduje na szpitalnym oddziale ratunkowym.

Zmagając się z ciężarem pięćdziesięciokilogramowego plecaka, narzeka: Moglibyśmy mniej uzależnić się od rzeczy, gdybyśmy wszystko, co kupiliśmy, musieli nosić na plecach. Spotyka się z innymi wędrowcami o imionach Old Rabbit, Flash, Gatorman, Stray Dog i Buzzard i uczy się wdzięczności od anonimowej dobroczynności aniołów szlaku. Jego rytuał przejścia na emeryturę, z upałem, kurzem i mnóstwem pęcherzy, przywołuje żywe wspomnienia wcześniejszego ryzyka podejmowanego, czasem na muszce, podczas lat spędzonych na relacjonowaniu z Rosji, Chin, Bliskiego Wschodu, Azji Południowo-Wschodniej, Ameryki Południowej i Afryki.

Traci poczucie czasu, budząc się wraz ze słońcem, przestając jeść, gdy doskwiera mu głód, i biwakując pod rozgwieżdżonym niebem, które przekształca noce samotności. Pomimo wszystkich trudności, które sam sobie zadał, relacjonuje: W rzeczywistości czułem się całkiem dobrze. Wren utkał bardzo osobistą historię, która jest szczera i często wręcz przezabawna. Gdy Vermont zmienia się z celu podróży w stan umysłu, podsumowuje: "Odkryłem tajemnicę tego, jak zupełnie nieistotny jest wiek chronologiczny".

Ta książka autora uznanego bestsellera "Kot, który okrył świat" zachwyci nie tylko miłośników wędrówek, spacerów i innych aktywności na świeżym powietrzu, ale także każdego, kto rozważa przejście na emeryturę, zastanawia się nad zagranicznymi korespondentami lub rozkoszuje się żywą, niecodzienną przygodą, nawet jeśli rozgrywa się ona blisko domu.