Spacer przez ciemność: jak 90 minut mojego męża w niebie pogłębiło moją wiarę na całe życie

Opinie czytelników

Recenzje książki Evy Piper ujawniają głęboki emocjonalny związek z jej historią poruszania się po ciężkim wypadku samochodowym jej męża Dona. Czytelnicy doceniają jej spostrzeżenia na temat wiary, opieki i rozwoju osobistego podczas tej trudnej podróży. Podczas gdy wiele osób uznało książkę za inspirującą i podnoszącą na duchu, niektórzy spodziewali się większego skupienia na doświadczeniach Dona w niebie niż to, co zostało przedstawione.

Książka jest wysoko ceniona za swoją inspirującą treść, szczególnie dla opiekunów. Recenzenci chwalili szczerość Evy, głębię emocjonalną i silną wiarę, które rezonują z czytelnikami borykającymi się z trudnymi okolicznościami. Książka dostarcza cennych spostrzeżeń na temat opieki, siły w przeciwnościach losu oraz znaczenia wiary i wsparcia społeczności.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książka nie obejmuje w wystarczającym stopniu doświadczenia Dona Pipera w Niebie, pomimo podtytułu sugerującego znaczący związek. Oczekiwano bardziej szczegółowych informacji na temat jego doświadczeń, których zdaniem niektórych zabrakło. Ponadto w kilku recenzjach wspomniano, że trudno im było odnieść się do głównego tematu podróży Evy bez głębszych refleksji na temat duchowej podróży Dona.

(na podstawie 91 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Walk Through the Dark: How My Husband's 90 Minutes in Heaven Deepened My Faith for a Lifetime

Zawartość książki:

Jednego dnia Eva Piper była nauczycielką w szkole podstawowej, matką trójki dzieci, ukochaną żoną silnego, opiekuńczego męża.

Następnego dnia stała przy łóżku załamanego mężczyzny, który nie mógł zrobić nic poza jęczeniem w agonii i odwróceniem od niej głowy.

Później dowiedziała się, że umarł i faktycznie doświadczył nieba, zanim został przywrócony do życia modlitwą - prawdziwy cud. Świadectwo Dona Pipera, opowiedziane w bestsellerze New York Times 90 minut w niebie, pewnego dnia przyniesie nadzieję tysiącom ludzi. Ale to wszystko było w przyszłości. Pomimo rodziny i przyjaciół, którzy czuwali przy niej, Eva Piper znalazła się w zasadzie sama. Chodziła w ciemności. Zawsze nienawidziła ciemności.

Choć relacja Evy Piper jest podobna do relacji jej męża, różni się od niego. Prowadzi czytelników nie do niebiańskich miejsc, ale przez bardzo ziemski labirynt szpitalnych korytarzy, formularzy ubezpieczeniowych, męczących dojazdów z domu do miejsca pracy i szpitala oraz samotnych godzin oczekiwania i zmartwień. Jest to opowieść o kobiecie, która krok po kroku uczy się chodzić tam, gdzie nigdy nie myślała, że może chodzić, i staje się osobą, o której nigdy nie myślała, że może być. Pełna ciężko zdobytej mądrości o tym, co to znaczy być opiekunem, otworzyć się na opiekę innych i odpocząć w Bożym zaopatrzeniu, ta książka zapewnia niezawodne źródło światła, które pomoże ci przejść przez ciemność.