Walking to Jutland Street
Walking to Jutland Street to imponująca, pierwsza długa książka autorstwa wschodzącego poety z Auckland, Michaela Stevena.
Tytuł odnosi się do przemysłowego nabrzeża Dunedin, gdzie w 2010 roku kilku przyjaciół poety dzieliło mieszkanie. Wiersz „Walking to Jutland Street”, opowiadający o przyjaźni w obliczu drugiego człowieka, żywo odtwarza ich wieczorną „konstytucyjną” podróż z mieszkania przez most nad torami kolejowymi do miasta i z powrotem, z jego nietrzeźwymi, surrealistycznymi, czasem koszmarnymi mieszkańcami.
Inne wiersze przedstawiają migawki ludzkiej kondycji poprzez dziwaczne osobowości, takie jak temat „Upuszczonej szpilki: Jollie Street”, »człowiek, który twierdził, że funkcjonuje / najlepiej w stanie zbliżonym do śpiączki«. Jeszcze inne to czułe wiersze miłosne, wiersze podróżnicze, wiersze o rodzinie lub wspomnienia z dzieciństwa. Steven jest poetą szorstkiej, codziennej miejskiej rzeczywistości Nowej Zelandii (czy to przedstawiając nastoletnich handlarzy narkotyków, alkoholików, czy schronisko nocne), jest także pisarzem przesiąkniętym tradycją literacką, buddyjskim mistycyzmem i narracją historyczno-światową.
Jego głos aspiruje do uchwycenia codziennego doświadczenia lub osobowości jako fenomenu, który w sposób dorozumiany dotyczy wszystkich czasów i miejsc. W tym dążeniu jego literackimi kuzynami są Olds, Orr, Mitchell, Dickson, Johnson i Baxter.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)