Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Owls Have Come to Take Us Away” autorstwa Ronalda L. Smitha otrzymała mieszane recenzje, przy czym wielu chwaliło jej wciągającą narrację i zdolność do wywoływania dyskusji na temat kosmitów i osobistych zmagań, podczas gdy niektórzy stwierdzili, że jej wykonanie jest niewystarczające, szczególnie w odniesieniu do rozwoju postaci i głębi tematycznej.
Zalety:⬤ Wciągający i wiarygodny główny bohater, Simon, który zmaga się z osobistymi zmaganiami i interesuje się kosmitami.
⬤ Narracja z powodzeniem wzbudza ciekawość wśród młodych czytelników, prowadząc do dyskusji i badań nad jej tematami.
⬤ To dobra mieszanka sci-fi i horroru, która jest dostępna dla czytelników w średnim wieku.
⬤ Książka zawiera pozytywne przesłanie o człowieczeństwie i akceptacji.
⬤ Książka jest napisana prostym językiem i szybko się ją czyta, dzięki czemu jest odpowiednia dla młodszych odbiorców.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że tematy związane ze zdrowiem psychicznym i dynamiką rodziny nie zostały dogłębnie zbadane lub były powierzchowne.
⬤ Włączenie drugorzędnej narracji (pisanej przez Simona) było postrzegane jako niepotrzebne lub zakłócające główną historię.
⬤ Niektórzy uznali zakończenie za pospieszne i niesatysfakcjonujące, bez spójnego rozwiązania.
⬤ Przedstawienie rodzin wojskowych i zmagań Simona w książce może nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami i może wydawać się stereotypowe.
⬤ Niektóre sformułowania i odniesienia mogą być nieodpowiednie dla danej grupy wiekowej.
(na podstawie 29 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Owls Have Come to Take Us Away
Zawartość książki:
W tej przerażającej powieści laureata nagrody Coretta Scott King/John Steptoe New Talent Award Ronalda L. Smitha dwunastoletni Simon myśli, że został uprowadzony przez kosmitów. Ale czy to prawda, czy tylko jego nadaktywna wyobraźnia? Idealne dla fanów Mary Downing Hahn i Louisa Sachara.
Dwunastoletni Simon ma obsesję na punkcie kosmitów. Tych, którzy porywają ludzi i przeprowadzają na nich eksperymenty. Kiedy za bardzo się o nich martwi, żeby zasnąć, słucha pohukiwania sów na zewnątrz. Sowy, które mają takie same oczy jak kosmici - ciemne i niepokojące.
Potem na kempingu dzieje się coś dziwnego i Simon zaczyna podejrzewać, że został uprowadzony. Ale czy to prawda, czy tylko nadaktywna wyobraźnia dziecka, które uwielbia fantazję i gry fabularne i jest celem prześladowców i pogardy ojca?
Nawet czytelnicy, którzy nie wierzą w UFO, odniosą się do uniwersalnego dziecięcego poczucia, że dorośli nie traktują ich poważnie, co pogłębia tę cudownie przerażającą opowieść.
