Sŏwŏn były konfucjańskimi prywatnymi akademiami, które szybko rozprzestrzeniły się w Korei od połowy XVI wieku.
Były to miejsca, w których generowano, przekazywano i stabilizowano różne formy wiedzy, ale były to także instytucje z własnymi niezależnymi porządkami, które regulowały ich własne funkcjonowanie, a także ich rozumienie i posługiwanie się wiedzą. Autor analizuje, w jaki sposób i w jakiej formie neokonfucjańska wiedza została zinstytucjonalizowana w Sŏwŏn i jak ta zinstytucjonalizowana wiedza była traktowana w praktyce.
Bada zarówno podmioty i procesy instytucjonalizacji, jak i formy transferu wiedzy w ramach, pomiędzy i poza tymi konfucjańskimi akademiami prywatnymi.
