Sound Mind - Jak zakochałem się w muzyce klasycznej (i postanowiłem napisać na nowo całą jej historię)

Opinie czytelników

Recenzje książki są spolaryzowane, niektórzy chwalą jej unikalne podejście do muzyki klasycznej, podczas gdy inni krytykują jej czytelność i skupiają się na autoprezentacji autora. Niektórzy czytelnicy uznali ją za pouczającą i wciągającą, podczas gdy inni uznali ją za nużącą i narcystyczną.

Oferuje świeże spojrzenie na muzykę klasyczną, łączy ją z popem i gatunkami eksperymentalnymi, zawiera rekomendacje do dalszego słuchania, stymuluje myślenie o muzycznych powiązaniach, celebruje muzykę klasyczną w erze cyfrowej.

Wielu uważa, że styl pisania jest nieczytelny i samolubny, nadmiernie koncentruje się na doświadczeniach autora, a nie na samej muzyce klasycznej, a niektórzy uważają, że nie dostarcza wartościowych spostrzeżeń ani wkładu w historię muzyki.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sound Mind - How I Fell in Love with Classical Music (and Decided to Rewrite its Entire History)

Zawartość książki:

„Ekscytujący” - Sunday Times

„Zabawna i poruszająca” - Jarvis Cocker

Krytyk muzyczny i pisarz Paul Morley splata wspomnienia i historię w spiralnej opowieści, która ustanawia muzykę klasyczną jako najbardziej buntowniczy gatunek ze wszystkich.

Paul Morley przestał być zaskakiwany współczesną muzyką pop i zaczął uciekać w dźwięki artystów, których kochał, gdy jako początkujący dziennikarz muzyczny w latach 70. pisał dla NME. Ale nie chcąc poddać się ponurej nostalgii, bez końca powracając do zespołów, o których pisał w przeszłości, udał się na poszukiwanie czegoś nowego, rzadkiego i cudownego - i znalazł to w muzyce klasycznej.

Jako wzniosła polemika, zrzędliwa refleksja na temat współczesnego rocka i miłosna notatka fana, A Sound Mind odrzuca ideę, że muzyka klasyczna jest establishmentem; stara; wciąga. Zamiast tego książka ukazuje ten gatunek jako najbardziej ekscytujący i zróżnicowany w muzyce. A Sound Mind to wielowarstwowy pamiętnik zmieniających się gustów muzycznych Morleya, ale jest to także fascynująca historia muzyki klasycznej, która ujawnia bogatą i często dewiacyjną przeszłość tego gatunku - i, miejmy nadzieję, przyszłość.

Niczym dyrygent, Morley splata osie czasu i ramy czasowe w orkiestrowej narracji, która deklaruje transformacyjną i odporną moc muzyki klasycznej od Bacha do Szostakowicza, Brahmsa do Birtwistle'a, Mozarta do Cage'a, podróżując od XVIII-wiecznych salonów po współczesną erę Spotify.

„Jego pasja do wielowiekowej muzyki - zarówno sławnej, jak i niejasnej - jest zaraźliwa” - Irish Independent